Davacı Kurum vekili tarafından, davalı Belediye aleyhine 2.3.1974 gününde verilen dilekçe ile tapuda kayıtlı taşınmaz mala haksız elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın görev yönünden reddine dair verilen 4.6.1975 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

3533 Sayılı Yasanın 1. maddesinde (Umumi, mülhak ve hususi bütçelerle idare edilen daireler ve Belediyelerle sermayesinin tamamı Devlet veya Belediye veya Hususi İdarelere ait olan daire, müesseseler arasında çıkan ihtilanardan adliye mahkemelerinin vazifesi dahilinde bulunanlar bu kanunda yazılı tahkim usulüne göre halledilir.) kuralı yer almış bulunmaktadır.

4792 Sayılı Yasanın 1. maddesinde açıklandığı üzere; iş hayatında türlü hallere karşı ilgili Sigorta Kanunu hükümlerini uygulamak ve Çalışma Bakanlığına bağlı olmak üzere İşçi Sigortaları Kurumu vücuda getirilmiştir. Kurum, bu kanun ve özel hukuk hükümlerine tabidir. Mali ve idari bakımdan muhtardır ve tüzel kişiliği bulunan bir Devlet Kuruluşudur.

Aynı Yasanın 22. maddesinde ise, İşçi Sigortaları Kurumunun, Muhasebei Umumiye, Artırma, Eksiltme ve İhale Kanunları hü86 kümlerine ve Sayıştay'ın vize denetimine bağlı olmadığı belirtilmiştir.

Üzerinde durulacak husus S. S. K.nun ne tür bütçeli bir idare oluşudur. 4792 sayılı Yasanın 11. maddesine göre Bütçe ve kadroları yönetim kurulunca hazırlanır ve Çalışma Bakanlığınca onanır. Görülüyor ki bütçe uygulaması yönünden S. S. K. 3533 sayılı yasada gösterilen genel, katma ve özel bütçeli kuruluşlardan değildir. Sadece genel bütçeden yardım almaktadır. Gelirleri primlerden ibarettir. Kurumda çalışanların bir kısmının Emekli Sandığına bağlı bulunuşu ve burada çalışanların memur durumunda olmaları belirtilen özelliği bakımından davacı idarenin genel bütçeye dahil daireler arasında bulunduğunun kabulünü gerektirmez.

O halde davacı S. S. K.nun 3533 sayılı Yasada gösterilen daire ve kuruluşlardan bulunmadığı gözetilerek uyuşmazlığın çözümlenmesinde ne Yargıtay bünyesinden seçilecek hakem ve nede hakem sıfatiyle mahallin yüksek dereceli Hukuk Hakimi görevli değildir. Davanın rüyeti genel mahkemelere aittir.

Sonuç: Yukarda açıklanan nedenlerle temyiz itirazı yerinde görüldüğünden kabulüyle hükmün BOZULMASINA, alınan harcın isteği halinde temyiz edene geri verilmesine 29.9.1975 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972