 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1975/2801
K: 1975/3711
T: 16.09.1975
DAVA : Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 20.2.1973 gününde verilen dilekçe ile davalılardan İ. S. ye ait 3666 sayıl parselin M.K.nu 650. maddesi gereğince müvekkiline temliki istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11.11.1974 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davalı İ. ve S. vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 16.9.1975 günü için yapılan tebliğat üzerine temyiz edenler vekili Av. T.A. ile karşı taraf vekili Av. G.Y. geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Hernekadar inşaat sahibi M.K.nun 650. maddesine dayanan şahsi hakkını üçüncü kişilere karşı ileri süremezsede inceleme konusu olay özellik göstermektedir. Davalılar davacının oğlu ve gelini olmasına, bu taşınmazın davacı tarafından satın alındığını, binanın onun tarafından yapıldığını, böylece davacının kayıt malikine karşı şahsi hakkı bulunduğunu bilmelerine rağmen bu taşınmazı iktisapları davacının bu hakkını bertaraf etme amacını taşır ve iyiniyet kurallarına aykırı düşer. iktisap iyiniyetli olmayınca da davalılar üçüncü kişi olduklarından bahisle şahsi hakkın kendilerine karşı ileri sürülemiyeceği yolunda savunmada bulunamazlar. Esasen savunma hakkının kullanılmasında dahi iyiniyet kurallarına uyma zorunluğu vardır. Bu husus M.K.nun 2. maddesi gereğidir. O halde; davalıların bu savunmasına mahkemece itibar edilmemiş olması yerindedir. M.K.nun 650. maddesinde yazılı diğer koşulların varlığı da saptanmıştır. Davanın kabulü doğru, buna karşı ileri sürülen itirazlar yersizdir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı İ. ve S vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 1.000 lira duruşma vekalet ücretinin temyiz edenlerden alınarak davacıya verilmesine ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 16.9.1975 gününde oybirliği ile karar verildi.