 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1975/6860
K: 1976/3431
T: 28.04.1976
DAVA : Taraflar arasındaki taşınmaz satış bedeli ve şartı cezadan alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 90.000 lira satış bedeli ile 10.000 lira cezai şartki cem'an 100.000 liranın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ve fazla isteğin reddine ilişkin olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : 1 Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir yolsuzluk görülmemesine göre davacının bütün temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davacı, davalının satış vaadi sözleşmesine aykırı davranışı nedeniyle bedel olarak ödediği 90 bin lira ile ceza koşulu 45 bin lira olmak üzere toplam 135 bin liranın ödetilmesini istemiştir. Mahkemece sözleşmede yazılı ceza koşulu 45 bin lira Borçlar kanununun 161/son maddesi uyarınca 10 bin liraya indirilerek satış bedeli 90 bin lira ile birlikte 100 bin liranın davalıdan alınmasına ve ceza koşulu fahiş görülerek tenzil edilmiş olup, davacının iddiasını isbat edememiş gibi bir durum bulunmamasından dolayı red olunan kısım için davalı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hakiminin takdir hakkını kullanmamasından dolayı ceza isteğinin bir bölümünün reddi halinde red olunan miktar için karşı taraf yararına vekalet ücreti tayini gerekip gerekmeyeceği hakkında avukatlık ücret tarifesinde bir hüküm bulunmamaktadır. Tarifenin 20 inci maddesinde, tarifede yazılı olmayan hukuki yardımlar için işin niteliği gözönünde tutularak tarifede yazılı manevi tazminat davalarında da hakimin takdiri söz konusu olup, bu olayla yakın bir benzerlik bulunması nedeniyle red olunacak miktar için manevi tazminata ilişkin davalarda olduğu gibi tarifenin 11 inci maddesinin uygulanması gerekir. Mahkemece bu yönün gözetilmemesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 nci bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin harcın istek halinde iadesine 28.04.1976 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Dosya münderecatına göre tarafların birleşen irade beyanları sonucu yazılı sözleşme ile kararlaştırılan ceza koşulunu davalının ödemesi gerektiği ispatlanmıştır.
Borçlar kanununun 161/son fıkrası uyarınca subut bulan cezai şarttan hakimin yaptığı indirime, davacının haksız çıkması sonucu red edilmiş bir bölüm istek mahiyetinde olmayıp isteği tümünde davacının haklı çıktığı anlamındadır. Haklı çıkan taraf masraf ve ücreti vekaletle sorumlu tutulamaz. Bu nedenle usul ve kanuna uygun bulunan mahkeme kararının onanması oyundayım.