 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1975/5543
K: 1975/6904
T: 01.12.1975
DAVA : Ş. Varol oğulları Koll. Şti. ile Faruk arasındaki davadan dolayı Osmancık Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 27.6.1975 gnü ve 1198/1039 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı avukatı tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Her ne kadar H.U.M.K.nun 1711 sayılı Kanunla değiştirilen 427. maddesinde Mahkemelerden verilen hükümlere karşı temyiz yoluna başvurulabilir. denmek suretiyle değişiklikten önceki madde metninde yer alan nihai karar deyimi metinden çıkartılmış ise de, 1711 sayılı Kanunun bu maddede yapılan değişiklikle ilgili Hükümet Tasarısı ve Meclislerin ilgili Komisyonları raporlarındaki gerekçelerde, 4277 nci maddede yapılan değişiklikle, kesin olarak hüküm verilebilecek davaların değer veya miktar olarak sınırı 50 liradan 200 liraya çıkarılmış, bu suretle Yargıtayın işi biraz hafifletilmekle beraber bu çeşit davaların daha kısa yoldan kesinleşmesi sağlanmıştır. denilerek değişiklik amacının, mahkemelerden verilen bütün kararlara karşı temyiz yolunun açılması olmadığı açıklanmış bulunmaktadır.
Ayrıca 427. maddenin birinci fıkra, ikinci cümlesinde, davada haklı çıkmış olan taraf da hukuki yararı bulunmak şartiyle hükmü temyiz edebilir denilmek suretiyle dava sonunda verilen nihai hükümlerin, temyiz edilebileceğinin ve ikinci fıkrasında da hükümlerin kesin olması halinin davalara ilişkin bulunduğunun açıklanmasıyla da temyizi kabil hükümlerin mahkemelerden verilen nihai hükümler olduğunun kabulü zorunludur.
Bu nedenlerle dava sonunda verilen nihai hüküm niteliğinde bulunmayan ve ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasına dair kararın temyizine ilişkin dilekçenin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle muteriz vekilinin ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasına dair kararın temyizine ilişkin dilekçesinin REDDİNE ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 1.12.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.