 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1975/5381
K: 1975/7363
T: 25.12.1975
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul As. 1. Ticaret Mahkemesince verilen 11.7.1975 tarih ve 393/699 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 23.12.1975 gününde davacı avukatı E. Yücel gelip davalı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilini yegane komandite şeriki bulunduğu davalı şirketi 1972 yılı iptidasına kadar fiilen idare ettiğini, bir kısım şerikler arasında hasıl olan ihtilaf nedeni ile yediadil tayin olunan davalı Seyfettin'in iltizamı ve tasarrufi muamelelere başladığını, bu arada tanzim ettiği 1972 yılı bilançosunda müvekkili lehine tahakkuk ettirmesi gereken (156.227,96) lira kar payı ile 1972 bilançosunda dağıtılmamış gibi gösterilmek isteyen (380.209,39) liralık 1971 yılı karından müvekkilini üçte biri hissesine isabet eden (125.164,93) liranın şirket bilançosunda müvekkili hesabına aktarılmasına ve bilançoya vaki itirazların kabulü ile belirtilen usulsüzlüğün düzeltilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Seyfettin, yedi adil tayinine dair mahkeme kararında bilançonun çıkarılması da dahil bulunduğunu, kendisine ve şirkete husumet düşmeyeceğini meselenin esasına ilişkin 972/327 sayılı bir dava derdest iken bu davanın açılamıyacağını ilerisürerek davanın reddini savunmuş, davalı tarafa ihtihak eden şeriklervekili ise, davadan önce davacının kar hissesini üçüncü şahsa temlik etmiş olması nedeni ile dava hakkı kalmadığını beyanla davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, TTK.nun 247. maddesinin matufu 169. madde uyarınca şerikin dava hakkı varise de, mübrez 2.11.1972 günlü temlik senedi ile davacının 31.12.1972 tarihi itibari ile hasıl olacak kar hissesinden (250.00) liralık kısmını davadan ve bilanço tanziminden önce H. Ergün'e devir ve temlik ederek keyfiyet şirkete de bildirdiği ve bu sebeple T.T.K.nun 169. maddesi gereğince bilançoya itiraz hakkının düştüğü gerekçesi le davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
Kamondit şirketler hakkında uygulama olanağı bulunan T. Ticaret Kanununun 169. maddesi gereğine kar payını başka bir kimseye devir eden ortağın bilançoya itiraz hakkının düşütüğünün kabulü için, devir işleminin kar payının öğrenilmesinden sonra yapılmış olması gerekir. Gerçekten maddede öngörülen amaç, bilanço da gösterilen kar payının açık veya zımni kabulüne matuf bulunmaktadır. Olayda çıkarılmayan ve miktarı belli olmıyan kar payının devredilmiş olması, aynen kabul edildiği anlamında olamıyacağında davacının itirazlarını incelenerek sonucuna uygun bir karar verilmesi icap eder.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA ve 1000 lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine 25.12.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.