 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1975/2563
K: 1975/4024
T: 16.06.1975
DAVA : M. Bilen ile A. Uyanık arasında çıkan davadan dolayı Ermenek Sulh Hukuk Hakimliğince verilen 19.12.1974 gün ve 15/505 sayılı hükmü reddeden dairenin 7.4.1975 gün ve 1137/2537 sayılı ilamı aleyhinde davalı avukatı tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı davalının kendisine bir tarla satmayı vaad ederek 4.000 liralık bono aldığını davalının satış vaadi senedi düzenlemediği gibi tarlayıda teslim etmediği halde bonoyu icraya koyarak aleyhine takipte bulunduğunu bildirerek karşılıksız kalan bono nedeniyle davalıya borçlu bulunmadığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili bononun karşılıksız olmayıp gayrımenkulün satış bedeli karşılığı bulunduğunu ve satılan gayrımenkulün de müvekkilince zilyetliğinin devir suretiyle davacıya teslim edildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi yonunda savunmada bulunmuştur.
Mahkemece Ermenek Asliye Hukuk Mahkemesinin 974/248 sayılı dosyasından satış konusu gayrımenkulün iştirak halinde mülkiyet olarak ortak mülk olduğunu ve davalının satışa yetkili bulunmadığından bahisle 18.4.4.1973 bono ile davacının borçlu olmadığının tesbitine karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dairemizin 7.4.1975 gün ve 975/1137-2537 sayılı ilamı ile tefhimden itibaren 8 günlük süre geçtikten sonra 3.1.1975 günü verilen temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Kararın düzeltilmesini davalı vekili istemiştir.
Herne kadar Sulh Mahkemesinden verilen kararların temyizi üzerine ittihaz edilen Yargıtay ilamı aleylinde karar düzeltilmesi yoluna başvurma olanağı mevcut değil ise de HUMK.nun 80 ve 459. maddelerinde de açıklandığı gibi rakama ve sayıya ilişkin hatalarında daima düzeltilebileceğine ve olayda hesap hatası olarak günler sayılırken son günün tatile rastladığı gözden kaçırılarak davalı vekilinin süre aşımından dolayı temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş bulunmasına göre bu defa yeniden incelenerek hükmün 19.12.1974 tarihinde tefhim edildiği ve 8 günlük temyiz süresinin son günü 27.12.1974 Cuma gününün bayram tatiline rastladığı ve ondan sonraki Cumartesi ve Pazar günlerinde tatil olduğu ve dilekçenin 30.12.1974 Pazartesi günü verildiği ve bu suretle süresinde olduğu anlaşıldığından takvimdeki günlerin hesabına ilişkin bu açık hata sonucu olan Dairemizin 7.4.1975 gün ve 975/1137-2537 sayılı dilekçenin reddine ilişkin ilamının kaldırılmasına karar verilerek dosya yeniden incelendi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve yukarıdaki açıklamadan da anlaşılacağı gibi davada dayanılan bononun ihdasi sebebinin gayrımenkul satışı olduğundan ve fakat iştirak halinde mülkiyete konu bulunduğundan ve geçerli bir gayrimenkul satış vaadi sözleşmesi yapılmadığı gibi tapuda ferağın da verilmediğinde taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmadığına göre davalı vekilinin temyiz itirazı yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, ve aşağıda yazılı bakiye 65 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına 16.6.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.