DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Eskişehir As. 1. Hukuk Hakimliğince verilen 12.12.1974 tarih ve 108/556 sayılı hükmün temyizentetkiki davacılar avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, müvekkilesinin murisinin otobüsle seyahat ederken Eskişehir'e 25 km.mesafede arızası sebebiyle yolun sağına park etmiş olan ve gerekli tedbiri almıyan bir kısmı davalılara ait kamyona çarparak ölümüne sebebiyet verildiği ididası ile (120.000) lira maddi ve (45.000) lira manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiştir.

Davalılar kusur derecesine ve dava edilen tazminat miktarına itiraz etmiş, ayrıca zaman aşımı savunmasında bulunmuşlardır.

Mahkemece, kusur yönünden Ağır Ceza Mahkemesinin İ.T.Ü. Trafik Kürsüsü öğretim üyelerine dosya üzerinde yaptırılan inceleme ile yetinilmiş ve buna göre otobüs şoförününün kabul edilmiş ve davalılardan Zehra ve Vehbi'nin re'sen mülkiyeti mahafaza kaydı ile yapılan satıştan kamyon sahipleri oldukları, davalı Hüseyin'in ise otobüsün sahibi bulunduğu anlaşılmış, tarafların maddi ve içtimai durumları zabıtadan soruşturulmuş ve davacıların 10 dönüm arazisi ve dar gelirli bulunduğu tespit edilerek mübrez nüfus kayıtlara ve veraset belgelerine göre mahrum kaldıkları yardım miktarı bir bilirkişiye hesap ettirilmiş ve sonucuna göre taleple bağlı kalınarak davacı eş için (60.000) ve N. için (6.554.39) lira maddi ve davacıların içtima durumlarına göre F. için (10.000), M. için (5.000), lira ile sınırlı olmak üzere kamyon sahipleri ve şoförü ile otobüs sahibi ve ölen şoförün miraçılarından müştereken ve müteselsilen tahsiline, taşıyıcı niteliği olmayan turizm şirketi hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir.

Hüküm davacılar tarafından yalnız davalı P. Turizm Limited Şirketi aleyhine temyiz edilmiştir.

Davacıların murisi, davalılardan P. Turizm Limited Şirketine ait seyahat acentasından otobüs bileti satın almakla aralarında bir taşıma bağıtı kurulmuştur. Gerçekten Türk Ticaret Kanununun 762. maddesi, taşıyıcı ücret karşılığında yolcu ve eşya işlerini üzerine alan kimse olarak tanımlamıştır. Buna göre taşıyıcı olmak için araç sahibi olmak veya aracın sürücüsü bulunmak şart olmayıp, taşıma işini yüklenmiş olmak yeterlidir. O kadar ki, taşıma işini geçici olarak yüklenmiş olan kişiler hakkında dahi taşıyıcı ile ilgili hükümlerin uygulanacağı kabul edilmiştir. (T.T.K. 763. maddesi). Eşya taşıma komsiyoncusunu taşıyıcı olarak kabul eden kanun koyucunun, aynı işi insanlar için yapanlar taşıyıcı saymaması düşünülemez. (T.T.K. 814/1. maddesi), Nitekim 28.5.1968 tarihinde yayınlanan (seyahat Acenteleri Yönetmeliği)'de bu yönden bazı yükümlülükler getirmiştir. Bu itibarla adı geçen davalı şirketin taşıyıcı niteliği itibariyle sorumlu sayılması gerekirken buna ilişkindavanın reddedilmesinde isabet görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacılar yararına ve davalılardan P. Turizm Limiter Şirketi aleyhine BOZULMASINA, 7.4.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972