 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1975/9217
K: 1976/4427
T: 04.06.1976
DAVA : Gerek sonradan yürürlükten kaldırılmış 4772 Sayılı (İş Kazaları ile Maslek Hastalıkları ve Analık Sigortaları Kanunu)'nun 49. gerekse yürürlükte bulunan 506 Sayılı (Sosyal Sigortalar Kanunu)'nun 83. maddesi hükmüne göre ihale makamı, Kurumun ödememiş sigorta prim alacaklarını teminattan keserek veya tazminatı paraya çevirerek Kuruma yatırmakla yükümlüdür. Öbür yandan, Kurumun prim alacağının kesinleştiği ve ödenmemiş bulunduğu olayda tartışmasızdır. İhale makamı, bir olanaksızlık durumu söz konusu olmadıkça bu yükümü yerine getirmemekten sorumludur. Maden Kredi Bankasının teminat konusundaki cevabı yazısı, bir olanaksızlık durumunun var olduğunu kabule elverişli bulunmamaktadır. Zira, ihale makamının bu yazı üzerine teminatı paraya çevirme konusunda yasanın öngördüğü belli hukuki araçları kulanma imkanı vardır. Bu bakımdan, mahkemenin işin temelinde ihale makamını sorumlu tutan görüşü isabetlidir. ve dolayısiyle, davacının bu yönü amaçlıyan temyiz itirazları yerinde değildir.
KARAR : Müdeabihi oluşturan isteklerin bir kesimi, 4771 Sayılı Yasanın yürürlük dönemine; diğer kesimi ise, 506 Sayılı Yasanın yürürlük dönemine ilişkindir. İhale makamındaki teminat, 4772 Sayılı Yasanın 49. maddesi bakımından sadece ödenmemiş sigorta primleri ile gecikme zamları için bir güvence niteliğindedir. Şu duruma göre, Kurumun sair alacakların -velevki sigorta priminin eki niteliğinde bulunsun - teminatla güvence altına alınması söz konusu değildir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın sigorta primlerinin anılan maddelerin dışına kalan eklerinin dahi tahsiline karar verilmiş bulunması usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri hedef tutan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yalnız yukarıda 2. bendde yazılı nedenlerden ötürü davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye geri verilmesine, 4.6.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.