 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1975/8522
K: 1976/4209
T: 31.05.1976
DAVA : Davacı vekili, müvekkilinin çocuğunun malul kalmasına rağmen gerekli sağlık yardımlarının yapılmaması sonucu ödenmeyen tedavi ücretlerinden 3000 liranın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılarak işina gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : Davacı, özet olarak, geçindirmekle yükümlü bulunduğu malul kızının vaki müracaatına rağmen davalı Kurumca yardım yapılmadığından bahisle durumun saptanmasını ve yapmak zorunda kaldığı sağlık yardımları karşılığının tahsilini istemiştir. 506 Sayılı SSK'nun 35 nci maddesine göre, Kurum, sigortalının geçimlerini sağlamakla yükümlü olduğu çocuklarına sağlık yardımı yapmakla ödevlidir. Aynı Kanunun 106 ncı maddesinin /b bendi hükmüne göre ise; 18 yaşını doldurmuş olupta çalışamıyacak durumdaki çocuklar dahi bu Kanun uygulanmasında sigortalının geçindirmekle yükümlü olduğu kimselerden sayılır. Çalışamama durumunun geçici; ya da sürekli oluşu, sigortalının geçindirmekle yükümlü bulunduğu kimseler çevresine girme bakımından doğrudan doğruya bir önem taşımaz. Bu yönün önemi, sigorta yardımının süresi bakımındandır. Öbür yandan, davacının iddia ettiği gibi eğer davalı Kurum, söz konusu çocuğun malüllüğünün çalışmasını önleyecek biçimde devam ettiği sürede sağlık yardımları yapmaktan kaçınmışsa (ya da eş değerde bir durumun sonucu olarak Kurum'un davranışından ötürü aynı süre içerisinde çocuk tedavi görmemiş veya Kurumca sağlık yardımları sağlanamamış ise), bu takdirde, kural olarak çocuğun Sosyal Sigortalar Kanunu'nun 35 nci maddesinden yararlandırılması gerekir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı düşüncelerle karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 31.5.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.