 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1975/1017
K: 1975/1657
T: 24.03.1975
DAVA : Davacı, oğlunun davalıya ait işyerinde işçi olarak çalışmakta iken, meydana gelen iş kazasında ölmesi üzerine, uğranılan maddi tazminatın ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm, davalı avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Ulusu adına yargı yetkisini kullanan Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin başkan ve Üyeleri Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi
KARAR : Destekten yoksun kalma tazminatı davalarında tazmin alacaklısı, ölenin yasa gereğince kendisine yardım etmekle yükümlü bulunduğu kişi veya kişiler değildir; ölenin eylemli olarak ve düzenli bir biçimde sağlığında geçimini kısmen veya tamamen sağladığı kimse, ya da kimselerdir. Öbür yandan, bu tür davalarda, olayların olağan akışına göre, eğer ölüm olayı vuku bulmasaydı, az çok yakın bir gelecekte de bu yardımın sağlanması durumu söz konusu olmalıdır.
Ölen, evli ve 3 çocuklu idi. Sağlığında davacı anaya yardım yaptığı ve destek olduğu yolunda herhangi bir delil toplanmamıştır. Davalı işveren, savunmasında sonuç olarak, bakım gücü ve bakım ihtiyacının olayda var olmadığını savunmuş bulunduğuna göre, davacı, tazmin alacaklısı sıfatiyle bakım gücünün ve bakım ihtiyacının varlığını isbatla yükümlüdür.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın sırf davacının ana oluşu nedenine dayanarak davanın kabul edilmesi usule ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 24.3.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.