 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1975/10082
K: 1976/4265
T: 01.06.1976
DAVA : Davacılar, murislerinin davalıya ait işyerinde işçi olarak çalışmakta iken, meslek hastalığına yakalanıp ölmesi üzerine uğranılan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılarak işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, kararın dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının manevi tazminata ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Destekten yoksun kalma tazminatına hükmolunması için ölenin davacılar için "destek" niteliğini taşıması, bir başka anlatımla, davacıların bu ölüm olayı ile ölenin düzenli ve sürekli yardımlarından fiilen yoksun kalmış bulunmaları gerekir. Herhalde, ölen, geleceğe uzanacak biçimde - teknik deyimle - "bakım gücü" ne sahip olmalıdır; yoksa, yalnız başına "bakım ihtiyacı" destekten yoksun kalma tazminatına hak kazanabilmek için yeterli degildir. Bu bakımdan, bu olayda, ölen şayet sağ olsaydı davacılara ne gibi yardım yapabileceği ve dolayısiyle davacıların bu ölüm olayından ötürü ne gibi yardımlardan yoksun kaldıkları saptanmadan ölen sanki malul değilmişcesine ve olağan bir destek durumu söz konusu imişcesine - işgöremezlik tazminatı davalarına özgü bir anlayıştan hareket edilerek - yazılı şekilde davacılar için destekten yoksun kalma tazminatına hükmolunması usule ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz kararın yukarda 2 nci bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye geri verilmesine, 1.6.1976 gününde oybirliği ile karar verildi.