 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1974/477
K: 1976/12
T: 14.01.1976
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesince, davanın reddine dair verilen 29/12/1971 gün ve 671/1118 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzere, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 23/11/1972 ve 3445/9020 sayılı ilamı ile, (küçüğün kanuni temsilcisi olan veli davaya girerek açılan davayı benimsediğine göre, velisi tarafından temsil edilmiş sayılması gerekirken husumetten red kararı verilmesinin isabetsiz olduğu) gerekçesi ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Taraf olma ehliyeti medeni haklardan yararlanma hakkının bir sonucudur. Reşit olmayan kimse, medeni hakları kullanma ehliyetinden yoksun bulunması itibariyle her ne kadar bizzat kendisi dava açamaz ise de, sözü edilen haklardan yararlanma ehliyetini haiz bulunduğundan aleyhine dava açılabilir. Ancak davalının reşit olmadığının mahkemece her ne suretle olursa olusun öğrenilmesi üzerine re'sen kanuni mümessile davanın devamı sırasında davalının reşit olması halinde ise, bizzat kendisine tebligat yapılmak amacı ile davacıya mehil verilerek sonucu uyarınca dava yürütülmelidir. Mahkemece bu hukuki esaslar uyarınca işlem yapılmak gerekirken reşit olmayan kimse aleyhine dava açılamayacağı gerekçesiyle davanın reddine ilişkin önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince bozulmasına, 14/1/1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.