 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1974/475
K: 1976/159
T: 30.01.1976
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bursa 5. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 9/7/1973 gün ve 1216/655 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 18/10/1973 gün ve 11779/8844 sayılı ilamıyla (haksız eylem sonunda tazminat isteğine ilişkin bir davanın incelenmesi sırasında, mahkemece kusur olup olmadığına karar verilmek için ceza hukukunun mesuliyete dair ahkamı ile bağlı değildir ve ceza makemesince verilen beraat kararı hukuk hakimini etkilemez. Bu nedenle mahkemece davalının kusuru yönünden inceleme yapılmadan beraat kararına dayanılarak davalının kusuru bulunmadığından söz edilmesi, ayrıca Orman Bakanlığı temsilcisini ileri sürdüğü husumet itirazı yönünden de bir inceleme yapılmaması) nedenleriyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece; önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararınını süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Borçlar Kanunununun 53. baddesini uygulanmasında ceza hakiminin suçun sanık tarafından işlenmediğinin tesbit olunması nedeniyle beraat kararı vermesiyle sanığın kendisine yüklenen suçu işlediği yoluda kesin delil bulunmaması sebebiyle beraat kararı vermesi farklı sonuçlar doğurur. Olayda, Ceza Mahkemesi kararının incelenmesinden az önce belirtilen 2. halin gerçekleştiği anlaşılmaktadır. O halde bu nitelikte bir kararın Hukuk Hakimini bağlayacağı düşünülemez. Bu itibarla mahkemece hukuk Genel Kurulunda benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30/1/1976 gününde oyçokluğuyla karar verildi.