 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1974/22
K: 1976/170
T: 04.02.1976
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair verilen 17.5.1972 gün, 838/303 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 15.5.1973 gün 11592 - 16846 sayılı ilamı ile (Davacı, miras bırakanın kardeşidir. Hasta olan murise bakmış olması ahlaki bir vazifenin ifası cümlesindendir. Bu itibarla ücret lazım gelmez. Reddi gereken davanın kabul edilmesinin usul ve yasaya aykırı bulunduğu) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece, önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Kardeş bulunan davacı ve miras bırakan mal varlıkları ile emeklerini birleştirmek suretiyle 15 yıl birlikte oturmuşlardır. Mevcut deliller miras bırakan (A)nın özel bakıma ihtiyaç gösterecek ve bu bakımın tahammül sınırlarını aşan bir hastalığa düçar olduğunun kabulüne elverişli değildir. Kardeşin gereğinde kardeşe bakması ahlaki bir görevdir. Bu durumda Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya yakırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarda ve özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerle hukuk Usulü Muhkameleri Kanununun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, ilk görüşmede yeterli çoğunluk sağlanamadığından 4.2.1976 günlü ikinci görüşmede salt çoğunlukla karar verildi.