 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1974/4-53
K: 1974/204
T: 08.04.1974
- AVUKATLIK ÜCRETİ
- KARŞI TARAFLEHİNE - ÜCRETİN ASILA VERİLMESİ
ÖZET: 1 - Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 11 ve 15. maddelerine göre reddedilen tazminat miktarı üzerinden sanık lehine nisbi vekalet ücreti hükmolunabilmesi için davacının da vekille temsil olunmasına gerek yoktur.
2- Yargılama giderlerinden sayılan vekalet ücretinin, taraflardan olmayıp taraflardan birisi durumundaki sanığın vekili olan avukat lehine değil, taraf olan sanık lehine hükmolunması gerekir.
(1136 s. Avukatlık K m. 163, 168)
(Av. Ücret Tar. m. 11,15)
H. D.'ye sövmekten sanık H. D.'nin yapılan yargılaması sonunda: TCK.nun 482/3 ncü maddesi gereğince 1 ay hapis, 250 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüğüne ilişkin (Edirne) Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 20.5.1972 günlü hüküm sanık vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek, 18.5.1973 gün ve 3099/4850 sayılı ilamiyle bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 13.7.1973 gönlü son hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 8.2.1974 gün ve 4/9992 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Madde tayini suretiyle hakaretten sanık H. D.'nin hakkında verilen mahkumiyet kararını, özel daire: Reddedilen tazminat miktarı üzerinden sanık vekili lehine nisbi vekalet ücreti hükmedilmesini, yasaya aykırı bularak bozmuş; mahkeme ise, avukatlık asgari ücret tarifesinin 11 ve 15 nci maddelerine göre reddedilen tazminat miktarı üzerinden sanık vekiline nisbi vekalet ücreti hükmolunabilmesi için, davacının da vekille temsil olunmasının gerektiğini, niyet olunan dava da ise, davacının vekili bulunmadığı, bu nedenle sanık vekiline reddedilen miktar üzerinden tazminat verilmesinin sözü edilen tarifeye aykırı olacağı düşüncesiyle eski hükümde direnmiştir.
Avukatlık asgari ücret tarifesinin 11 ve 15 nci maddelerine göre, reddedilen tazminat miktarı üzerinden sanık lehine nisbi vekalet ücreti hükmolunabilmesi için davacının da vekille temsil olunmasına gerek bulunmadığından ve sözü edilen tarifenin 11 nci maddesi hükmü, davanın bir kısmının reddi halinde karşı taraflehine - hükmedilecek ücretin, davacı için takdir olunan ücreti geçmemesinin temini için getirildiğinden ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 4.3.1974 gün ve 151 sayılı içtihadına göre de, yapılan giderlerinden sayılan vekalet ücretinin, davanın taraflarından olmayıp taraflardan biri olan sanığın vekiline değil, taraf olan sanık lehine hükmedilmesi gerektiğinden, sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmün düzeltilerek bozulmasına karar verilmesi gerekir.
Sonuç: Açıklanan nedenle tebliğnamedeki istem gibi direnme hükmünün bozulmasına, depo parasının geri verilmesine 8.4.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.