 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1974/2
K: 1974/2
T: 11.04.1974
DAVA : Tehlikeli vasıta kullanmaktan sanık Ş.O. hakkında görülmekte olan kamu davasında Kartal Sulh ve Asliye Ceza Mahakemleri arasında tahaddüs eden selbi görev uyuşmazlığının halli için gönderildiği Kadıköy Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen ve Kartal Asliye Kadıköy Ağır Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararının kaldırılmasına ilişkin, 4.12.1973 gün ve 76 müt.sayılı kararın (Kartal C.Savcılığınca düzenlenen 28.8.1973 tarili iddianamesiyle sanık hakkında Sulh Ceza Mahkemesine "tehlikeli vasıta kullanmak" suçundan kamu davası açıldıktan sonra yaralanan N.M.Ç.isimli şahsın 31.10.1973 günlü şikayet dilekçesi üzerine suç "tedbirsizlikle yaralamaya sebebiyet" vasfını kazanmış olduğuna göre; bu durum karşısında sulh Ceza Mahkemesi'nce görevsizlik kararı verilmeksizin usuli işlemler durdurularak hazırlık soruşturması yapıldıktan sonra muktezasının takdiri ve ifası için dosyanın C.Savcılığına tevdiine karar verilmesi gerekeceği ve görevsizlik kararının kaldırılması halinde Asliye Ceza gerekeceği ve görevsizlik kararının kaldırılması halinde Asliye Ceza mahkemesi'nde kamu davası açılmadıkça ceza davasının yürütülemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar ittihazında isabet görülmediğinden CMUK'nun 343. maddesi gereğince bozulması) Adalet Bakanlığının 31.12.1973 gün ve 59858 sayılı yazılı emirlerine atfen Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan ihbar ve dava dosyası 8.1.1974 gün ve Y.E. 1/15 sayılı tebliğnamesiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmekle bu dairece, "kamu davasına esas olan iddianamedeki sevk maddesine göre yazılı emre bağlı ihbarnamedeki konunun incelenip karara bağlanması 1730 sayılı Yargıtay Kanunun 13. madesi gereğince 1. Ceza Dairesinin görevi dışında 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde bulunduğundan dosyanın bu daireye tevdi edilmek için C.Başsavcılığına iadesine" 14.1.1974 günlü 2/18 sayı ile karar verilmesi üzerine, dosyanın C.Başsavcılığının 14.3.1974 günlük derkenar yazısı ile gönderildiği 2. Ceza Dairesince de; 20.3.1974 gün ve 2621/2298 sayılı "yazılı emre dayanan ihbarnamede CMUK.nun 343. maddesi uyarınca bozulması talep edilen karar merci sıfatiyle Kadıköy Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilmiş olup 1730 sayılı Yargıtay kanunun 13. maddesinin açık hükmü karşısında 2. Ceza Dairesinin bu kararı incelemesi kanuni imkan bulunmadığından ve tayin edilen merci kararı kaldırılmadıkça Sulh Ceza Mahkemesi'ne ait kararın incelenip bozulması da mümkün olmadığı gibi uyuşmazlığın çözümlenmesinin de temin edilemiyeceğinden gereğince tevessül olunmak için dosyanın C.Başsavcılığına tevdiine" karar verilmesini takiben dosya C.Başsavcılığı'nın 1.4.1974 gün ve 15 sayılı yazısı ile "1 ve 2. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için" 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Daireleri başkanlar kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Yargıtay Kanunun 13. maddesinde güdülen amaca göre işin esasının tetkiki hangi dairenin görevine dahilse yazılı emir konusunun incelenmesinin o dairece yapılması gerekir. Mücerret Ağır Ceza Mahkemesi'nin uyuşmazlığın çözümlenmesi için bir merci olarak karar ittihazı görevli daireyi tayinde kıstas olamaz.
Konu tehlikeli vasıta kullanmaktan sanık Ş.O. hakkında Sulh Ceza mahkemesine açılan dava üzerine olayda yaralanan M.Ç. nin müdahil olarak yaptığı şikayet üzerine bu mahkemece eylemin TCK.nun 459. maddesi kapsamında tedbirsizlikle yaralanmaya sebebiyet vasfını kazandığı gerekçesi ile görevsizlik kararı, verilmesinden ibarettir.
Bu itibarla incelemenin TCK.nun 459. madde gözönüne alınarak Yüksek 4. Ceza Dairesince yapılması gerekir.
2 - Çoğunluğa karşı olan görüş ise; 466 sayılı kanuna dayanılarak verilenler ayrık olmak üzere konularının mahiyetine bakılarak yazılı emirle bozma istemlerinin ait oldukları dairelerde incelenmesi görüşü Yargıtay Kanunun 13. maddesi hükmüne aykırıdır. Bu maddenin taşıdığı açıklığa göre tetkiki diğer Ceza Dairelerinin görevi dışında kaldığı cihetle görüşme konusu Ağır Ceza Mahkemesi kararının 4. Ceza Dairesince incelenmesi lazım geldiğinden gerekçesi yönünden karara muhalif kalındığı, yolundadır.
SONUÇ : Açıklanan nedenle istem gibi yazılı emir konusu incelemenin Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesince yapılmasına ve bu daireye gönderilmek üzere dosyanın C.Başsavcılığına verilmesine 11.4.1974 gününde esasta oybirliği gerekçede çoğunlukla karar verildi.