 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1974/1-177
K: 1974/373
T: 1.7.1974
1412/m.14
Adam öldürmek ve 6136 sayılı Kanuna aykırı davranıştan sanık K.K. nin yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 450/5, 516, 50, 31, 33, 40, 74, 77/2 ve 6136 sayılı Kanunun 13. maddeleri gereğince 30 yıl ağır hapis 165,60 lira ağır para ve fer'i cezalarla hükümlülüğüne ilişkin Elazığ Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02/03/1971 günlü hüküm re'sen temyize tabi olup sanık ve katılanların temyizleri üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek 28/09/1972 gün ve 3831/4056 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 22/11/1973 günlü son hüküm re'sen temyize tabi olup, Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya Cumhuriyet Başsavcılığının hükmün onanması istemini bildiren 24/05/1974 gün ve 1/1712 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 6136 Sayılı Yasaya aykırılık ve adam öldürmekten sanık K.'nin mahkumiyetine ilişkin mahkeme kararını Özel Daire; davanın kamu güvenliği bakımından Düzce'den Elazığ'a nakledilmiş ve bu nedenle davanın nakli olayın vuku bulduğu mahaldeki tepkiler gözönünde tutularak yapılmış bulunmasına göre dava tanıklarının Düzce'de dinlenmesi nakil nedenine aykırı hareket edildiğini göstermekle ve kamu güvenliği nedeniyle nakil yapıldığından davaya ait bütün işlemlerin olay mahalli dışında yapılmasını da gerektireceği düşünülmeden tanıkların Düzce'de binniyabe dinlenmesini yasaya aykırı bularak bozmuş, mahkeme ise bazı gerekçelerle evvelki kararında direnmiştir.
1 - Orman Muhafaza memurları M.A.Y. ve O.K.'yi öldürmekten sanık K. ve C.K.nin haklarında Düzce Sorgu Hakimliğinde yapılan ilk tahkikat sırasında sanıkların kaçırılmaları öldürülmeleri ve taraflar aileleri arasında çıkması mümkün olan çatışmalar gibi vukua gelmesi akla gelebilen olayların, kamu güvenliğini sarsacağı düşüncesi ile davanın nakli istendiğinden Yargıtay 3. Ceza Dairesi usulün 14. maddesine göre bu yoldan karar vermiş ve gerekçesinde gerek Düzce'de görevli Hakimlerle ve gerekse olay tanıklarının dinlenmeleri ile ilgili bir neden ileri sürülmemiştir. Nitekim tanıklar talimatla dinlenmiş herhangi bir olay zuhur etmemiştir ve usulde bu işlemi önleyici bir hükümde yoktur. Ayrıca bu tanıkların nakledildiği mahal mahkemesinde dinlenmeleri gerektiği görüşü işin uzamasına yol açıcı masraflı ve külfetli bir nitelik taşımaktadır ki, bu hal Adaletin genel kural ve prensiplerine de aykırı olur.
Bu itibarla sanığın bu hususa ilişen temyiz itirazlarının reddi ile direnme hususu doğru olduğundan esası incelenmek üzere dosyanın Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
2 - Çoğunluğa karşı olan görüş ise, CMUK.nun 14. maddesi diğer sebepler arasında tahkikatın orada icrası ammenin emniyeti için tehlikeli olması halinde davanın başka yerde bulunan aynı derecede bir mahkeme nakledileceğini beyan etmekte bulunmasına tahkikat tedbirinin tanık dinlenmesi gibi esaslı işlemleri de şumulüne almış olmasına göre Özel Daire bozması doğrultusunda direnme hükmünün bozulmasına karar verilmesi gerektiği yolundadır.
SONUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki istek gibi direnme hususu doğru olduğundan esası incelenmek üzere dosyanın 1. Ceza Dairesine gönderilmesine 01.07.1974 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.