DAVA : Gıda Maddeleri Tüzüğüne aykırı hareketten sanık A.D.'nin yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 398, 402, 81/2. maddeleri gereğince neticeden 2 ay 10 gün hapis, 21 lira ağır para, 2 ay 10 gün de meslek ve sanatının tatili cezalarıyla tecziyesine, 647 sayılı Kanunun hükümlerinin tatbikine yer olmadığına ilişkin (Balıkesir) 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nden verilen 14.12.1973 günlü hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek, onanmasına dair verilen 20.3.1974 gün ve 2014/2245 sayılı ilama karşı, C. Başsavcılığı 2. Ceza Dairesinin onama kararının kaldırılarak, hükmün bozulmasına dair verilen 22.4.1974 gün ve 5 sayılı itiraz yazısıyla dosya 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : C. Başsavcılığının itiraz yazısında özetle : muayyen bir meslek ve sanatın tatili cezası T.C. Kanununun 11.maddesinde gösterilen asli cezalar arasında bulunup aynı kanunun 402. maddesi açıklığına göre hükümde ayrıca belirtilmesi gereken tamamlayıcı bir ceza olduğu, bu nedenle de hükümde yer almasa bile asli ceza yanında kendiliğinden yerine getirilmesi olanağı bulunan fer'i cezalardan sayılamayacağı öne sürülmektedir.

Önce Kanunumuzda asli, fer'i veya tamamlayıcı (mütemmim) ceza olarak bir bölünme ve tanımlama yapılmadığına, ancak sözü edilen 11. madde "ceza" oldukları gösterilen "Kamu hizmetlerinden yasaklama", "belirli meslek ve sanatın yerine getirilmesini durdurma" gibi ceza türlerinin uygulama yeri ve nedenleri gözetilerek fer'i ceza sayıldıklarına işaret edilmelidir.

Manyo'nun 1. cilt 62. sayfasında; (11 nci madde kabahatlere mahsus cezalar meyanında bir meslek veya sanatın icrasının tatilini dahi saymaktadır. Fakat Kanun aynı zamanda bu cezayı mahkumiyete müteferri olmak üzere cürümlerde de tatbik eylemektedir.) denmekle Ceza Yasamızın 402. maddesindeki bu cezanın "fer'i" ceza olduğu kabullenilmiştir.

Yine aynı sayfada "...doğrudan doğruya te'dip vazifesini görmeyen hakiki cezaların neticesini daha iyi temin etmek üzere anlara terfik ve suçun haddizatında gayet ehemmiyetsiz olması halinde hakiki cezaların yerine ikame olunurlar." diye yazılıdır ki bu açıklamalar itiraz konusu işte tertip olunan cezanın "fer'i" ceza olduğu hakkındaki özel daire uygulamasının dayandığı görüşü kuvvetlendirmektedir.

Şu halde bu cezalar asli nitelik taşıyan özgürlüğü bağlayıcı cezalarla para cezalarına, bunlardan umulan sonuçları dahi iyi sağlamak için verilmiş ise "fer'i" veya "mütemmim" ceza sayıldıkları gibi bir yasak eyleme yalnız başına bunlardan birinin uygulanması da mümkün olup bu takdirde asli ceza niteliğini kazanacaklarında kuşku olamaz. Ancak Kanunlarımızda herhangi bir yasak eylem için bu cezaların yalnız başına, diğer deyimle asli bir ceza olarak öngörüldüklerinin örneği bulunmamaktadır.

Fer'i ceza olarak hükmedildiği hallerde bu cezaların yerine getirilmemiş olmasının sonra işlenen suçlarda tekerrür hükümlerinin uygulanmasına engel olacağı iddiasına gelince ;

Bu konuda Kanunumuzun, yalnız asli cezanın yerine getirilmesini yeterli gördüğü sonuç ve kanısına varılmak doğru olur. Kanunumuzun 11. maddesinde asli ceza olarak yer alan kamu hizmetlerinde yasaklık cezasını örnek alırsak; süresiz olarak kamu hizmetlerinden yasaklık cezasına hükümlü kişi hakkında tekerrür hükümlerinin hiçbir surette uygulanmasına, aksi görüşle olanak kalmamakta ve yine mesela 5 yıl kamu hizmetlerinden yasaklık cezasına çarpılan kişinin bu uzun süre içinde tekerrüre karşı bağışık olması gerekmektedir. Hele 6123 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki Ceza Kanunumuzun uzun uygulama devresinde cezalarda "hukuki içtima" kuralının uygulandığı ve itiraz konusunu oluşturan öbür ilgili maddelerde başlangıçtan bu yana ta'dile gidilmediği düşünülürse, geçici olarak amme hizmetlerinden yasaklanan hükümlüler için bu arada işleyecekleri suçlardan ötürü tertip edilecek cezaların sözü edilen takdirde, belirli oranda azaltılması gibi maksada büsbütün ters düşecek sonuçlar doğması gerekirdi. Halbuki, daha hafif suçlar için tekerrür hükümleri yürürken ağır suçları işleyen tehlikeli kimseler hakkında kanun koyucunun böyle bir hoş görüş içinde olacağını düşünmek mümkün değildir.

Diğer yandan, özellikle hükümlünün, cürme vasıta kıldığı meslek ve sanatını belirsiz bir süre için durdurduğu veya tamamen terkettiği gözönüne alınırsa bu fer'i cezanın yerine getirilmesi olasılığı kalmayacağından bununla birlikte verilen ve çektirilen asli cezaların tekerrür uygulamasına temel olamayacağı gibi bir sonuç ortaya çıkar ki ceza ilkeleri karşısında bu görüş savunulamaz.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, 2. Ceza Dairesi kararı aleyhine ileri sürülen itiraz yerinde görülmediğinden reddine 6.5.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972