 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1974/27841
K: 1975/20394
T: 27.03.1975
DAVA : Davacı, yapılması gereken kademe zamlarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, teknik nezaretçi ve uzman işçilere yönetmelik ve protokol uyarınca yapılması gereken kademe zamlarının ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, davayı kabulle istediği hüküm altına almış davalı, davacının yönetmelik ve protokoldeki tarife uygun işçi olmadığını savunarak hükmü temyiz etmiştir.
Gerçekten, uyuşmazlık davacının niteliği itibariyle anılan kademe zamlarından yararlanıp yararlanamayacağı merkezinde toplanmaktadır.
Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda davacının anılan yönetmelik ve protokoldan yararlanabilecek nitelikte kimse olduğu kabul edilerek alacak miktarı hesaplanmış bulunmaktadır. Ancak bilirkişinin taraflar arasında mevcut olan uyuşmazlığı çözümleyecek teknik bilgi sahibi olmayıp serbest mali müşavir olduğu anlaşılmaktadır. Oysa; bir işçinin işyerinin ve görülen işin mahiyetleri itibariyle o yerde teknik nezaretçi veya uzman işçi sayılıp sayılamayacağı konusu, teknik bir bilgiye ve özellikle tekstil sanayi kolunda uzmanlaşmış bir bilgiye ihtiyaç göstermektedir.
O halde; davacının kademe zamlarından yararlanabilecek nitelikte kimse olup olmadığı, tekstil kolunda teknik bilgiye sahip uzman bilirkişilerden sorulmak ve alınacak bilirkişi mütalaları muvacehesinde bir karar verilmek gerekir.
Mahkemenin hükme yeterli olmayan mali müşavir raporuna dayanarak davayı kabul etmiş olması yasalara aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye geri verilmesine 27.3.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.