 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1974/2638
K: 1974/16299
T: 13.03.1975
DAVA : Davacı, fazla çalışma parasının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Bir takvim günü 24 saat olup, 3 posta halinde çalışıldığna göre, davacının ara dinlenmesi ile birlikte işyerinde ve işinin başında kalma süresi azami 8 saattir. Bu bakımdan davacının toplu sözleşme gereği normal çalışmaya konu bu 8 saat dışında istihsale yönelen bir çalışılmasının olmasına fiilen imkan yoktur. Buna göre davacının fazla çalışma olarak dava konusu ettiği süreler işçinin sırf kendi insiyatifi ile artan veya eksilebilen, işe geliş ve çıkışta sıraya girip kart bastırma, giyinme, yıkanma ve soyunma gibi işlerine ayrılan zamana münhasır kalmaktadır. Toplu sözleşme gereği davacı, çalıştığı bölümde ancak 8 saat kaldığından, davalının emrine hazır beklemesi de söz konusu değildir. Esasen işyerinde yüzlerce işçiden mürekkep vardiyayı aynı anda iş başına almak fiilen mümkün olmadığından davacının kendine imkan temini düşüncesi ile girişlerde -çıkışlarda 10-15 dakika önce gelme (geç gitme) arzusu, sözleşme icabı yapılmış bir fazla mesai sayılamayacağı gibi, davacının fazla mesai olarak iddia ettiği süreden önceki postanın iş başında bulunduğu da düşünülürse, bu bakımdan da bir fazla mesai söz konusu olamaz. Diğer yönden saat kartlarının işverenin işçilerin geliş gidişlerini kontrol etmesi dışında işyerinin ve çalışma şeklinin kendine has niteliği gözönünde tutulduğunda kartlarda görülen 5-10 dakikalık farkın fazla mesai ücreti ödenmesini gerektirmeyeceği de açıktır. Mahkemece bu yönler düşünülmeden davanın tamamen red edilmemiş olması usul ve yasaya uyakırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcıınn istek halinde ilgiliye iadesine 13.3.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.