 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1974/20572
K: 1975/7203
T: 03.02.1975
- SÖZLEŞMELİ PERSONEL VE İŞÇİ (EK ÖDEME ALABİLME KOŞULU)
ÖZET: 657 sayılı yasaya göre iş, meslek bilgisine ve uzmanlığı gerektiriyorsa o işi yapan kişi sözleşmeli personel olabilir. 1427 sayılı Yasanın 7 inci maddesinde sözkonusu edilen sözleşme, 657 sayılı yasadaki sözleşmenin dışındadır ve kişi kadroya atanmamışsa, ilişki bir hizmet sözleşmesidir. Bu nedenle de ek ödeme alır.
(1472 s. Resmi Yük. Ok. K. m. geçici m. 1, 2)
(657 s. Devlet Mem. K. m. 4)
(1475 s. İş K m. 1)
(6772 s. İşçilere Ek Ödeme yap. bak. K m. 1)
Davacı,, ek ödemeden doğan alacağın ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, sabit ve varit olmayan davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi gereği konuşuldu:
Davacının ilave tediyelere istihkak kesbettiğini iddia ettiği tarihlerde, yürürlükte olan 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 1327 sayılı kanunla değişik 4. maddesinin (B) bendinde zikredilen sözleşmeli personel deyimi, özel bir meslek bilgisine ve ihtisasına ihtiyaç gösteren geçici işlerde ve zaruri hallere münhasır olmak üzere, kanunlarla verilen yetkiye ve Maliye Bakanlığı ile Devlet Personel Dairesinin görüşlerine dayanılarak Bakanlar Kurulunca sözleşmeli olarak çalıştırılmalarına karar verilen kimseleri kapsamına alıp, 1472 sayılı Kanunun 7. maddesinde söz konusu edilen sözleşme ile istihdam, bu hükmün dışındadır. Zira, davacının yaptığı iş meslek bilgisine ve ihtisasına ihtiyaç gösteren nitelikte bir iş olmadığı gibi, Maliye Bakanlığı ile Devlet Personel Dairesinin görüşlerine dayanılarak Bakanlar Kurulunca sözleşmeli olarak çalıştırılmasına karar verildiği de ileri sürülmemiştir. 1472 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinde; öğretim elemanları ve diğer personelin ücretlerinin döner sermayeden ödeneceği tesbit edilmiştir. Aynı Kanununun geçici 2. maddesi gereğince davacıya kadro tahsis edilip intibakı yapılmadığına göre, yapılan anlaşma 1475 sayılı İş Kanununun 1. maddesinde öngörülen hizmet sözleşmesidir. O halde, davacının 6772 Sayılı Kanununun 1. maddesinden istifade etmesi icap eder.
Sonuç: Temyiz edilen kararın gösterilen sebepten davacı yararına BOZULMASINA, ve temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 3.2.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.
