 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E:1974/7703
K:1975/6072
T:17.11.1975
- BİR YERİN ORMAN SAYILIP SAYILMAMASINI SAPTAMAK (BİLİRKİŞİ DÜŞÜNCESİNİN GEÇERLİĞİ) (İKTİSAP NEDENİNİN ARAŞTIRILMASI)
* ÖZET:1 - 1744 sayılı yasayla değişen 6831 sayılı yasanın geçici 1. maddesi hükmü gereğince, Mahkeme Orman Bakanlığının görüşüyle (mütahiasiyla) bağlı değilse de; yapılan keşifte dinlenen bilirkişi düşüncesinin kabul edilebilmesi için uzman bilirkişinin taşınmazın fiili ve hukuki durumu bakımından Orman Bakanlığının görüşünde gösterilen gerekçe ve dayanaklarının gerçeğe uygun düşmediğini belirtmesi gerekir.
2- Kabul biçimine göre mahkemece, davacının iktisap nedeni araştırılmalı ve Tapu/ama Yasasının 54. maddesi gözönünde tutularak gerçek hak sahibi saptanmalıdır.
(6831 s. OK. m. m. Geçici 1-d 1744 sk.)
(766 s. Tapulama K. m. 54)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı. Tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu. Tetkik Hakiminin açıklaması dinlendi. Gereği görüşüldü:
Nizalı parsel tapulama sırasında davalı adına tesbit edilmiştir. Davacı Orman İdaresi bu yerin orman olduğunu ileri sürerek itiraz etmiştir. Tapulama Komisyonunca itiraz kabul edilmiş, davacı nizalı parselin mülkiyetine geçtiği iddiası ile dava açmıştır. Mahkemece dava kabul edilmiş, hüküm Orman İdaresi tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hüküm vermeye yeterli bulunmamaktadır. 1744 sayılı Kanunla değişen 6831 sayılı Orman Kanununun geçici 1. maddesi hükmü uyarınca Orman Bakanlığının mahkemeye bildirdiği gerekçeli mütalaasında, nizalı parselin orman sayılan yerlerden bulunduğu bildirmiştir. Mahkemece bu mütalaa yeterli görülmemiş ve yerinde keşif yapılmış ve dinlenen uzman bilirkişi nizalı parselin orman sayılan yerlerden olmadığını belirtmiştir. Orman Kanununun geçici 1. maddesi hükmü gereğince, mahkeme Orman Bakanlığının mütalaasıyla bağlı değilse de; yapılan keşifte dinlenen bilirkişi düşüncesinin kabul edilebilmesi için, uzman bilirkişinin taşınmazın fiili ve hukuki durumu bakımından Orman Bakanlığının mütalaasında gösterilen gerekçe ve dayanaklarının gerçeğe uygun düşmediğini belirtmesi gerekir. Arazi durumunu görüp keşif tutanağı ile saptaması gereken mahkemenin bilirkişi düşüncesini bu esaslar çerçevesinde kabul ya da reddetmesi mümkündür. Olayda keşif tutanağında arazi durumunu belirten bir gözlem yazılmamıştır. Uzman bilirkişinin gösterdiği gerekçeler Orman Bakanlığının mütalaasındaki gerekçe ve dayanaklarına aykırı düşmektedir. Ve uzman bilirkişinin krokisinde orman nizalı parsele bitişik olarak gösterilmiştir. O halde bu durumda yeniden keşif ve inceleme yapıp yukarda belirtilen esaslar gözönünde tutularak nizalı taşınmazın orman sayılan yerlerden olup olmadığı saptanmalı, kabul biçimine göre de: Mahkemece davacının iktisap nedeni hakkında hiç bir araştırma yapılmamıştır. Davacıya iktisap nedenleri isbat ettirilmeli, Tapulama Kanununun 54. maddesi gözönünde tutularak gerçek hak sahibi saptanmalıdır. Bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve 766 sayılı Tapulama Kanununun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına 17.11.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.