Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca tetkiki davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki bütün kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşüldü:

Tapulama sırasında 922 parsel sayılı 1090 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz Y. t. G... ve paydaşları adındaki tapu kaydı kapsamında bulunmakla beraber 25 seneden beri M. M... zilyetliğinde olduğu belirtilmiş ve Asliye Hukuk Mahkemesinde davalı olduğundan söz edilerek malik hanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit edilmiştir. Daha önce M. M... tarafından Hazine, Taşucu Belediyesi, Y. İ... ve paydaşları hasım gösterilmek suretiyle Asliye Hukuk Mahkemesine açılan tapu kaydı iptali, el atmanın önlenmesi ve tescil davası birlikte tapulama başladığından bahisle görev yönünden red edilerek dosyası. Tapulama Mahkemesine tevdi olunmuştur. Mahkemece, parselin Zübeyda Hanım mirasçıları adına tescili ve davanın reddi cihetine gidilmiş hüküm davacı M. M... vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.

Dava konusu parselin davalı tarafın dayandığı tapu kaydının kapsamında kaldığı mahkemece yapılan keşif ve bilirkişi düşüncesiyle saptanmıştır. Aslında taraflar arasında bu yönde bir uyuşmazlık da bulunmamaktadır. Olayda 766 sayılı Tapulama Kanununun 32/c maddesinde öngörülen şartlar gerçekleşmemiştir. Mahkemenin bu yöne ilişkin görüşü isabetlidir. Ancak, davacı taraf aynı kanunun 32/d maddesine dayanmıştır. Mahkemece kazandırıcı zamanaşımının iyi niyetle sürdürülmediği ve malik kastının bulunmadığı ve aynı zamanda zamanaşımı süresi içinde izalei şuyu davası açılmış bulunduğu cihetle davacının asil zilyet sayılamıyacağı görüşü benimsenmiştir. Oysa mahkemece toplanan delillere göre nizalı taşınmaz paydaşlardan bir kısmının tapu dışı satışına dayanılarak 1937 yılından beri M. M... tarafından açılan tapu iptal davası tarihi olan 31.1.1962 tarihine kadar davacının zilyet olduğu saptanmıştır. Zilyede karşı açılmış ve başarı ile sonuçlanmış bir dava bulunmadıkça kazandırıcı zamanaşımının kesilmesi ve zilyedin dahil olduğu bir dava bulunmadıkça da niza unsurunun gerçekleşmesi olanak dışıdır. M. M... mahkemenin gerekçesinde yer alan izalei şuyu davasının taraflarından değildir. Tapulama Kanununun 32/d maddesinde iyi niyetle zilyetlik şartı kazandırıcı zamanaşımı koşulu olarak kabul edilmemiştir. Her ne kadar yargılamanın 19.10.1969 günlü oturumda M. M... (8 -9 yıl yıl öncesine kadar nizalı taşınmazın vergisini kayıt malikleri adına ödediğini) açıklamış isede 976 getirtilen vergi kayıtlarının incelenmesinden 1937 yılından beri, vergi kaydının M. M... adına teessüs etmiş olduğu saptanmıştır. Davacı vekili sonraki oturumlarda bu beyanın hataya dayandığını ve gerçeği de yansıtmadığını ileri sürmüştür. Gerçekten kayıt durumu beyana uygun düşmemektedir. Kaldı ki kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği asli zilyetliktir. Ancak, asli zilyette mutlaka malik olmak kastı aranmaz. Malik sıfatı ile yani objektif olarak malik gibi hareket etme durumu içinde kullanma kastının bulunması yeterlidir. Mahkemece dinlenen tanıkların sözlerinden M. M... tarafından bu taşınmaz üzerinde karşı tarafın gözü önünde muhtesat meydana getirilmek suretiyle zilyetliğin sürdürüldüğü ve fakat M. M... karşı bir itiraz ve dava ileri sürülmediği tesbit edilmiştir. Bu nedenlerle mahkemenin kazandırıcı zamanaşımının şartlarının oluşmadığı doğrultusundaki görüşünde isabet yoktur. Ancak, bu taşınmazı M. M... satan davalılar duruşmada satıştan bir iki yıl sonra davacı M. M... aleyhine satışın iptali ve meni müdahale davası açtıklarını söylemişlerdir. Mahkemece bu iddia üzerinde durulmamış ve bir araştırmaya girilmemiştir. Eğer böyle bir dava açılmış ve şartları gerçekleşmiş ise özellikle dava başarı ile sonuçlanmış bulunmaktaysa açılış tarihi bakımından kazandırıcı zamanaşımına etkisi olup olmayacağı üzerinde durulmak gerekir. Mahkemece bu yön eksik bırakılmıştır. Bu itibarla yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında avukatla temsil edilen M. Metin yararına takdir edilen 1000 lira avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve 766 sayılı Tapulama Kanununun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına 16.10.1975 tarihinde oybirliğiyle, karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972