 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E:1974/3526
K:1975/2484
T:07.05.1975
- TAŞINMAZ MALIN TAKSİM EDİLİP EDİLMEDİĞİNİN KANITLANMASI
* ÖZET:Taşınmaz malın malikleri veya bunların mirasçıları arasında yapılan taksim geçerlidir. Bu husus belgelerle veya bilirkişi yahut tanık beyanlarıyla kanıtlanabilir.
(766 s. Tapulama K m. 34)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, tetkik hakiminin açıklaması dinlendi ve gereği görüşüldü:
Tapulama sırasında dava konusu yüzölçümleri yüz dönümü geçmeyen dört kıta taşınmaz mal Asliye Hukuk Mahkemesinde davalı olduğu belirtilerek malikhanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit edilmiştir. Daha önce davacı K. A. tarafından davalı H. K. hasım gösterilmek suretiyle Asliye Hukuk Mahkemesine açılan dava birlikte tapulama başlayıp taşınmazın tutanağın tanzim edildiğinden bahisle görev yönünden red ve dosya Tapulama Mahkemesine tevdi olunmuştur. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı K. A. tarafından temyiz edilmiştir. Dava konusu parsellerin tapulama tesbitinde dayanılan tapu kaydı muhtevası olduğu ve tarafların kök murisleri Ö.'den kaldığı uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık, ortak miras bırakanın ölümünden sonra terekesinin paylaştırılıp paylaştırılmadığı yönünde toplanmaktadır. Ortak miras bırakanın ölümünden sonra terekesinin mirasçıları arasında usulü dairesinde paylaştırıldığı toplanıp mahkemece taktir olunan delillerle tesbit edilmiştir. 766 sayılı Tapulama Kanunun 34. maddesinde taşınmaz malın malikleri veya bunların mirasçıları arasında yapılan taksimin geçerli olacağı ve bu hususun belgelerle veya bilirkişi, şahit beyanları ile isbatının mümkün bulunduğu öngörülmüştür. Bu nedenlerle ve hükümde yazılı sair gerekçelere göre davacı tarafın yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve 766 sayılı Tapulama Kanunun 74. maddesi uyarınca 40 lira onama ilam harcının temyiz edenden alınmasına 7.5.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.