 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
E: 1974/9884
K: 1974/9990
T: 01.11.1974
- KAÇAKÇILIK İHBARIYLA MAHKEMELERİN YÜKÜMLÜ TUTULMAMASI TEMİNAT AKÇESİ
ÖZET: 1-1918 sayılı Kaçakçılık Yasasının 4. maddesinde mahkemeler, kaçakçılık Olduğunu öğrendikleri zaman Gümrük ve Tekel memurlarıyla en büyük mülkiye memuruna bildirmekle ve yasada yazılı görevlerini hemen ifaya başlamakla yükümlü tutulmamıştır.
2- Hükümle birlikte teminat akçesi hakkında bir karar verilmemesi doğru değilsede; bu konuda sonradan da karar verilmesi mümkündür.
(1918 s. Kaçakçılık K m. 4, 53)
1918 sayılı kanuna muhalefetten sanıklar M. P. ve H. S. haklarında yapılan duruşma sonunda: Adı geçen kanunun 25/3. maddesi gereğince sanıklardan E. in 1 yıl hapis, 11163,50 lira, diğer sanık M. nın ise 1 yıl hapis, 10294 lira 20 kuruş ağır para cezaları ile hükümlülüklerine dair KAĞIZMAN Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 4.7.1974 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi sanıklar tarafından süresinde istenilerek depo paraları ile şartı yerine getirilen dava evrakı C. Başsavcılığının bozma isteyen 4.10. 1974 tarihli tebliğnamesiyle daireye verilmekle dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
1918 sayılı Kaçakçılık Kanununun 4 ncü maddesinde; kaçakçılığı men ve takip ile mükellef olanlar kaçakçılığın vukuuna muttaliğ ve müsadif bulundukları zaman bu kanunun kendilerine tahmil ettiği vazifeleri hemen ifaya başlayacağı ve aynı zamanda keyfiyeti gümrük ve inhisar memurları ile en büyük mülkiye memuruna bildireceği yazılı bulunduğuna ve mahkemeye böyle bir vazife tahmil etmemiş olduğuna göre tebliğnamenin buna ilişen mütalaasına iştirak edilmemiştir.
Teminat akçesi hakkında herhangi bir karar verilmemesi, bu hususta sonradan da karar verilmesi mümkün bulunduğundan bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin kanaat ve takdirine göre sanıkların temyiz itirazları varit görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA, depo paralarının hazineye irat kaydına, sanık H. S. dan 304 lira 90 ve sanık M. P. dan 278 lira 80 kuruş temyiz onama harçlarının alınmasına 1.11.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.