 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1974/5534
K: 1974/5515
T: 10.06.1974
- VERGİ BEYANNAMESİ VE KAMULAŞTIRMA DEĞERİ
ÖZET: Vergi beyan defterinde malikine imza ve parmak izi bulunmadığı ve kamulaştırmadan ve bedel artırılmasına ait dava açıldıktan sonra, daha yüksek bir değer üzerinden vergi beyanında bulunulması halinde, Emlak Vergisinin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren hangi değer üzerinden vergi ödendiğinin araştırılması ve eğer ilk beyan üzerinden ödeme yapılmışsa, defterde imzası bulunmasa dahi o değeri kabul ettiği sonuca varılarak ona göre hüküm verilmesi gerekir.
(334 s. Anayasa m. 38)
(6830 s. İstimlak K m. 11)
K. D. vekili Avukat F. D. ile Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü arasındaki kamulaştırma bedeline itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Kamulaştırma bedelinin artırılmasına dair Palu Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 1.3.1974 gün ve 2071/660 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı idare adına vekili Avukat K. T. tarafından süresi içinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya münderecatına ve tapu kaydına göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; dava konusu taşınmaz mala ait ilk vergi beyanının 16000 lira olarak gösterildiği fakat vergi beyan defterinde malikin imza ve parmak izi bulunmadığı, bilahare davacı tarafından 22/2/1974 tarihinde yani kamulaştırmadan ve bedel artırılmasına ait bu dava açıldıktan sonra 96.000 lira üzerinden vergi beyanında bulunulduğu mahkemece de bu değer esas tutulmak suretiyle hüküm verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durum karşısında davacının 1319 sayılı Emlak Vergisinin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren hangi değer üzerinden vergi ödendiğinin tahkik edilmesi ve eğer ilk beyan üzerinden ödeme yapılmış ise defterde imzası bulunmasa dahi o değeri kabul ettiği neticesine varılarak ona göre hüküm verilmesi icap ederken bu hususlar nazara alınmadan mahkemece takdir edilecek kamulaştır-. ma bedeline etkili olabilmek maksadile yapıldığı anlaşılan son vergi beyanı esas tutulmak süretile yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru bulunmamıştır.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün sözü geçen sebepten dolayı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA 10/6/1974 gününde oybirliğile karar verildi.
