 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1974/3557
K: 1974/5830
T: 11.12.1974
DAVA : Z.Y. ile M.Y.'yi aynı sebep ve kasıt altında ve müstakil faili belli olmayacak şekilde öldürmekten sanıklar N.K. ve M.T.'nin TCK.nun 450/5, 463 ncü maddeleri ile 1803 sayılı Af Kanununun 1/B maddesi gereğince üçer sene ağır hapislerine ve haklarında TCK.nun 31, 33. maddelerin uygulanmasına ve dosyada belirtilen miktarda maktu vekalet ücretinin her iki sanıktan müteselsilen tahsiline dair (Giresun) Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 28.5.1974 gün ve 61/115 sayılı hükmün müdahil G.Y. ve kendisine ait mahkumiyet kısmının da sanık M.T. tarafından Yargıtay'ca incelenmesi istenilmiş ve para yatırılmış olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği konuşuldu ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : 1 - Toplanan deliler karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabulu, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi hariç bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık M.'nin sübuta ve vesaireye ilişen temyiz itirazlarının reddine, Ancak :
A - Sanık N.'nin hazırlık soruşturmasında zabıtada ve Cumhuriyet Savcılığında verdiği ifadelerde açıkça belirttiği gibi maktul Z. olay yerine parasına tamamen öldürülmek üzere getirilmiştir. Bu bakımından bu maktulün öldürülmesinde bu sanığın eylemi suça lüzumlu iştirak mahiyetinde olup 65. maddenin son fıkrası delaletiyle 450/7 nci maddesine göre tecziyesi gerektiği maktul Z.'nin öldürülmesinden sonra yanında bulunan maktul M.'nin birinci öldürme olayının delili olduğu için M. tarafından öldürülmek üzere yanından alınıp onun tarafından öldürülmesine mani olmamak suretiyle M.'nin M.yi suç delili olduğu için öldürmesi suçuna iştirak etmesinden TCK.nun 67. maddesi delaletiyle 450/9 ncu maddeye göre cezalandırılması gerektiğinin düşünülmemesi,
B - Sanık M.'nin maktul Z.'nin parasına tamamen öldürmekten TCK.nun 450/7, maktul M. ise birinci öldürmenin şahidi olduğundan öldürmüş bulunmasından TCK.nun 450/9 ncu maddeye göre tecziyesi gerekli iken yazılı şekilde uygulama yapılması,
C - Af Kanununun uygulanmasında 7/B maddesi nazara alınmadan 31 ve 33. maddelerle tayin edilen fer'i cezaların bırakılması,
SONUÇ : Yasaya aykırı, müdahilin temyiz itirazları ile tebliğname münderecatı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA depo paralarının geri verilmesine 11.12.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.