 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1974/3530
K: 1974/5009
T: 31.10.1974
DAVA : Kanuni azaltıcı sebebin vücudiyle birlikte kocası H.C.yi kasten öldürmekten sanık F.C.'ün TCK.nun 449/1, 51/1, 33 ve 1803 sayılı Af Kanunun 1/C ve 7/B maddeleri gereğince 12 sene ağır hapsine ve mahkumiyetine eşit süre kanuni kısıtlılık altında bulundurulmasına ve 1.000 lira maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak müdahile verilmesine dair NEVŞEHİR Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 17/7/1974 gün ve 142/156 sayılı hükmün duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve para yatırılmış olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle sanığın duruşmaya müdafi göndermemesi sebebiyle duruşmasız olarak yapılan inceleme sonunda aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma hariç bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1 - Sanık ile öldürülen arasındaki evlilik, sahih bir nikaha dayanmaması nedeniyle öldürülen tarafından Hukuk Mahkemesinde açılan dava sonucunda evliliğin iptaline dair verilen ve kesinleşen karar karşısında ortada sahih bir nikah bulunmadığı ve bu husus CEZA GENEL KURULUNUN 11.12.1974 tarih ve 1974/2-505 esas ve 90 karar sayılı ilamıylada doğrulandığı ve dolayısıyla evlenme mutlak bir butlan ile malul olsa dahi ceza hukuku bakımından cürmiyette etkili bir keyfiyet olmayacağı ve böylece sahih olmayan bir evlenmenin devamı sırasında vaki öldürme suçunun 449. maddenin unsurlarını kapsıyamayacağı cihetle sanığın TCK.nun 448. maddesi yerine 449/1 maddesinin uygulanması suretiyle suç vasfının tayininde hataya düşülmüş olması.
2 - 1803 sayılı af kanunun uygulanan 7/B maddesi gereğince TCK.nun 33. maddesinin de uygulanamıyacağının gözetilmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde olduğundan resen de temyize tabi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi gösterilen sebeplerden ötürü CYUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, suçun niteliğine ve af kanunun hükümlerine göre sanığın başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde salıverilmesi için Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına 31.10.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.