 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1974/3471
K: 1975/559
T: 12.02.1975
DAVA : A. ve H.K.'yi aynı sebep ve kasıt altında öldürmekten sanık S.K. ve M.C. ile S.K.'yi aynı sebep ve kasıt altında öldürmekten sanık K.K.'nin yapılan duruşmaları sonunda suçlarının sübutuna mebni sanıkları TCK.nun 450/5, 51/2. maddeleri gereğince 24'er sene ağır hapislerine ve işbu cezalarından 1803 sayılı af kanununun 7. maddesi uyarınca meşruten tahliye müddetleri olan 8'er senenin ve aynı af kanununun 1/B maddesi gereğince de 12'şer senenin tenziliyle neticeden 8103 sayılı af yasasının 7 ve 1/B maddeleri uyarınca neticeden 4'er sene ağır hapislerine ve dosyada miktarları yazılı manevi tazminat ile maktu ve nisbi vekalet ücretlerinin sanıklardan tahsiline dair (AKŞEHİR) Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 13.6.1975 gün ve 21/107 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahiller S.H.K., O.R.K., T.K., H.C. ve sanıklar tarafından istenilmiş ve para yatırılmış olmasına ve sanıklar duruşma dahi istemelerine mebni dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle sanıklar hakkında duruşmalı ve müdahillerin temyizleri hakkında duruşmasız olarak yapılan inceleme sonunda aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli delillere, gösterilen gerekçelere, mahkemenin beliren kanaat ve takdirine ve incelenen dosyaya göre, sanıkların öldürme suçlarının sübutunun kabulünde ve vasıflarının tayininde bir isabetsizlik görülmediğinden sanıkları ve duruşmalı inceleme sırasında vekillerinin suçların vasıflarında, olayda meşru savunma halinin bulunduğu nedeniyle 49 ve 50. maddelerin uygulanmamış olmasına, 59. maddenin de nazara alınması gerektiğine değinen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak ;
1 - 1803 sayılı af yasasının 7/A maddesinde yer alan şartla salıverilme işleminin hüküm kesinleştikten sonra infaz sırasında ve koşulları mevcut olduğu takdirde nazara alınacağı gözetilmeden bu hususun resen nazara alınarak uygulama yapılması,
2 - Af yasası hükümlerine göre verilen ceza miktarlarında yapılacak indirmelerde 1/C maddesi yerine 1/B maddesinin uygulanması,
3 - İlk haksız hareketin maktuller tarafından meydana geldiği delillerin incelenmesinden anlaşılmakta isede, bu haksız hareketin sövmeden ibaret olup bu sövme üzerine sanıkların maktulleri kovalayıp onlarla yaptıkları kavga sonucu adiyen yaralanmış olmalarına göre bu haksız davranışların ağır tahrik olarak kabulüne gerektirecek vehamet derecesine ne suretle ulaştığının karar yerinde inandırıcı ve kabulü mümkün gerekçelerle izah kılınmaksızın 51. maddenin 1. fıkrası yerine 2. fıkrasının uygulanması suretiyle tahrikin derecesinin takdirinde hataya düşülmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı, müdahillerin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde olduğundan hükmün gösterilen nedenle CYUK.nun 307, 308 ve 321. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, müdahillere ait depo paralarının geri verilmesine, sanıkların itirazları kabul edilmediğinden depo paralarının yazılmasına 12.2.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.