 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1974/7042
K: 1975/8588
T: 01.07.1975
DAVA : Davacı; davalı tekelin kendisinden 2 ton çayı almaması yüzünden 8000 lira zarara uğradığını ileri sürerek alınmasını istemiştir.
KARAR : Yapılan yargılama sonunda : Davacının 2656 lira zarara uğradığı bilirkişi raporu ve belgelerle sabit olduğundan bu paranın davalılardan Çay-kurdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiğine ilişkindir.
Temyiz eden : Davalılardan Çay-Kur avukatı.
Temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi gereği konuşulurdu :
Resmi Gazetenin 25.3.1954 gün ve 8667 sayılı nüshasından yayınlanan yönetmeliğin 16. maddesi aynen (fabrikaların alım yerlerin çay yaprağı getiren müstahsillerin bu talimatnamenin 15 nci maddesinde yazılı evsafa uygun yaprak getirmeleri mecburidir. Bu evsafın uygunluğunun tayin ve tesbitinde çay fabrikalarının alım yerlerindeki eksperleriyle müstahsil arasında bir ihtilaf çıkarsa bunu mahallinden halletmeğe ziraat vekaletinin mahallindeki ilgili dairesi ve çay fabrikalarının ziyaretçi elemanları selahiyetlidir. İhtilaf bunlar tarafından halledilemezse ziraat vekaletinin mahallindeki ilgili dairesi müdürünün veya muavinin veya tevkil edeceği çay memurunun vereceği karar muteberdir) metnin taşımkatdır. Burada saptanan esas usulün 287. maddesince açıklana yasanın belirli bir kanıtla isbatını emrettiği yönlerdendir. Bu esasa göre davacı fabrikanın zamanından önce kapatılması veya malın niteliğini beğenmemesi gibi sebeplerle alım satımı reddetmesi halinde uyuşmazlığı fabrikanın ve bakanlığın adamlarından kurulacak bilirkişilerle sonuç alınamazsa bakanlığın temsilcisi olan tarım eksperlerinin verecekleri rapora göre çözümlenmesi gerektir. Buna rağmen mahkemenin bu yönü gözetmeden işin esasını usule aykırı olarak bilirkişilere inceletip onların verecekleri rapora göre çözümlememiş sayması usule aykırıdır ve dairenin bu konuda verdiği 23.3.1973 gün Esas : 7897, Yüksek Genel kurulun 5.5.1965 gün ve 776-198 sayılı kararlarıda bu yoldadır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda anılan nedenlerle BOZULMASINA, ve peşin harcın istek halinde geri verilmesine 1.7.1975 gününde oybirliğiyle karar verildi.