DAVA : Davacı iadei muhakeme isteyen müteahhit olan, davalı aleyhine iadei muhakeme istenen Abdulkadir'in tarlasında kanal inşaatı sırasında buldozerler ve Kıreyderlerle hiç ziraat yapılamıyacak derecede 4344 liralık zarar ika ettiğinden aleyhine açılan tazminat davasının yargılaması sonunda; Alta Sulh Hukuk Mahkemesince 15.4.1974 tarih ve 4/9 sayılı kararla mezkur meblağın tahsiline gıyabında karar verilmiş, bu kararın tebliğini müteakip iadei muhakeme isteyen temyiz etmesi gerektiği halde iadei muhakme talebiyle yeniden duruşma yapılmasını ve icra takibinin durdurulması istemine dairdir.

İddia ve savunmaya, duruşma safahatına, toplanan delillere göre, zamanaşımı def'i sabit görülmemiş olduğundan HUMK.nun 445/10. maddesi gereğince iadei muhakeme talebinin reddine karar verildiği hakkındadır.

TEMYİZ EDEN : İadei muhakeme isteyen vekili.,

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

KARAR : Aleyhine iadei muhakeme talebinde bulunan Abdulkadir, 30.51973 tarihli delil tesbiti dilekçesinde; sınırlı belli tarlasından kanal inşaatı dolayısıyle istimlak edilen 13560 metrelik yerden artakalan 9940 metre karelik kısmına Nejat'ın Dozer ve Greyder sokarak tahrip ettiğinden bahisle tarlanın kullanılmaz bir hale gelmesi hususunun bugünkü rayiç ve emsallerine göre bedelinin ve meydana gelen zarar ve ziyan miktarı ile değerinin tayin ve tesbitine karar verilmesini istemiştir.

Bunun üzerine 2.6.1973 tarihinde mahallinde dinlenen bilirkişi Ahmet: "Davacının tapulu tarlasından istimlak dışı bırakılan 9940 metrekarelik kısım işciler tarafından büyük zarar verilerek kum yığınları ve tepeleri ve çukurlar meydana getirilerek hiç bir şekilde ziraat yapılamaz hale getirilmiştir yolunda beyanda bulunmuş teknik bilirkişi yüksek ziraat mühendisi Kurt ise; 11.6.1973 günlü raporunda istimlak dışı arazinin harfiyat ve yığmalar dolayısiyle % 40 değer gaip ettiğini, uğranılan zararın 4344 liradan ibaret bulunduğunu belirtmiştir.

bunun üzerine davacı; 12.6.1973 tarihinde davalının istimlak dışı bırakılan 9940 metrekarelik kısımda; araziye greyder ve sair sokmak suretiyle tahrip ettiğinde ve bu cihetin 973/6 sayılı tesbit dosyası ile sabit olduğundan bahsile 4344 liralık ziyanın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Ancak: 23.7.1973 günlü oturumda ve davalı tarfından tevcih edilen suale karşı tapulama vuku bulan hasar 1969 yılında yapılmıştır. Tesbiti ne zaman yaptırdığımı bilmiyorum diyerek tutanağını imzalaması üzerine olayda Borçlar Kanununun 60. maddesi gereğince müruruzaman bulunduğu noktasından 31.12.1973 tarihli kararla dava reddedilmiş ve bu karar altındaki meşruhata göre davacı Türken'in temyiz isteminden 24.1.1974 tarihinde feragatı üzerine kesinleşmiştir. Bu defa davacı Türken; 25.1.1974 tarihinde verdiği dilekçede; istimlak dışı bırakılan 9940 metrekare yere davalıya ait dozer ve greyderlerin sokulmak suretiyle tahrip edildiğinden ve bu zararın 30.5.1973 tarihinde mahallinde yapılan 973/6 sayılı keşif ve tesbit rapuru ile sabit olduğundan bahsile 4344 liranın tahsiline karar verilmesini istemiş bu defa mahkemece davalının gıyabında yapılan yargılama sonunda 973/6 sayılı tesbit dosyasına dayanılarak 4344 liralık zararın davalıdan tasiline" 15.4.1974 tarihinde karar verilmiş, bu karar da kesinleşmiştir. Bunun üzerine davalı Necdet vekili 21.5.1974 tarihli dilekçe ile hukuk usulü muhakameleri kanununun 235 ve 445/10. maddesi hükümlerine dayanarak iadei muhakeme talebinde bulunmuş ve mahkemece duruşma açılarak 3. celsede davalının müruruzaman defini isbat edemediğinden bahsile talebi reddolunmuştur.

SONUÇ : Davacı; 25.1.1974 tarihli ikinci dava dilekçesinde; 13560 metrekarelik tapulu yerinden istimlak dışı 9940 metrekarelik yer kaldı, şimdi bu istimlak dışı kısma davalı greyder ve dozer sokarak ziraate elverişli olmayacak şekilde tahrip ederek zarar, ziyan verdi, bu zararın vuku'u 30.5.1973 tarihinde mahallinde tesbit edildi demekte isede; dilekçe genel durumu ile ele alındığında bu zararın 30.5.1973 tarihinde vuku bulduğu manasını tazammun etmeyip daha ziyade önce yapılan zarar mahkemece 30.5.1973 tarihinde davacının tesbit delali dilekçesinde istimlak harici kalan 9940 mertekarelik yerde tahribat neticesi uğranılan zararın tesbiti istenmiş, birinci davada davacı tesbit dilekçesindeki ifadeyi aynen kullanarak 4339 liranın tahsilini talep etmiştir.

2. davada ise; ayni delil ve hukuki sebeplere dayanarak 4339 liranın tahsilini talep ile birlikte mahkemece hadisenin vuku bulduğu zamanı 1973 yılına icra ettiği intibaını uyandıracak bir ifade tarzı şimdilik kabul olunduğu anlaşılmakla beraber davacının bilahare ileri sürdüğü iddialar maddi ve hukuki olayların zaman itibariyle değiştini kabule müsait bulunmadığı gibi amme intizamı ile alakalı bir muhkem kaziyyenin bu gibi tutarsız iddialarla bertaraf olunması genel hukuk kurallarına uygun degildir.

Davacının hadisi müruruzaman olduğunu isbat edemediğinden bahsile iadei muhakeme talebinin reddi kesinleşen birinci kararla her bakımdan değişik bir mahiyet arzetmektedir.

Mevcut durum karşısında ikinci kararın iptali gerekirken yazılı şekilde iadei muhakeme talebinin reddi usul ve kanuna aykırı, temyiz itirazları yerindedir. Hükmün BOZULMASINA 11.11.1974 tarihin oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972