DAVA : C.M. tarafından karısı B.M. aleyhine açılan boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Kocanın 31.11.1971 gününde eşinin kolunu kırmak suretiyle ona karşı müessir fiilde bulunduğu 26.12.1973 günlü 276/927 sayılı kararla bu eyleminden ötürü 6 ay 20 gün süre hapis cezası ile mahkum olduğu, ancak Yargıtay'ca 1803 Sayılı Af Kanununuyla kamu davasının ortadan kaldırıldığı anlaşılmıştır. Eşler arasında böye bir dava varken kadının eve davet edilmesi iyi niyetle bağdaşmaz. Çünkü: Kocasının mahkum edilmesi için ceza davasına müdahil olarak katılan ve davayı ısrarla yürüten bir kadının, aynı davada sanık sıfatıyla duruşmalarda bulunan koca tarafından, ortada bir şey yokmuş gibi eve çağrılmasında samimiyet düşünülemez. Onun için davacının 17.7.1972 günü ihtar isteği sırf bir boşanma davası yaratma çabasından öte bir anlam taşımaz. Haklar iyi niyet çerçevesinde kulanılmadıkça (M.K. 2) hukuki yararsağlamak mümkün değildir. Bu bakımdan davacının ihtarı geçersiz olup davanın reddi gerekirken boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA 7.10.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972