 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1974/4967
K: 1974/6817
T: 12.11.1974
DAVA : H.Ö. ile karısı M.Ö arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki davalı tarafından istenilmekle duruşma için tayin olunan günde temyiz eden adına vekili Av. İ.A. ve karşı taraf adına vekili Av. H.A. geldiler.Gelen avukatların konuşmaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için başka güne bırakılması uygun görüldü. bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Taraflardan birinin sakat olması duruşmanın gizli yapılması için sebep değildir. Buna rağmen gizli duruşma yapılması usulün 149. maddesine aykırıdır. Ancak bu yanlışlık hükmün sonucuna etkili bulunmadığından keyfiyet bozma sebebi sayılmamıştır.
2 - Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere, taraflar arasında ortak hayatı çekilmez hale getirecek derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte şiddetli bir geçimsizliğin mevcut ve sabit olmasına, olanların akışı karşısında davacının dava açmakta haklı bunulmasına, bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine binaen esasa at itirazları yerinde değildir.
3 - Ana yanında kalmasının çocuğun bedeni, fikri ve ahlaki gelişiminden engel olacağı yolunda ciddi ve inandırıcı deliler bulunmadığı ve hemen meydana gelmesi mümkün tahlikelerin varlığı ispat edilmediği halde ve özellikle baba sakat olduğu için çocukla doğrudan doğruya ilgilenemiyeceği de tabii iken 1969 doğumlu olup ana bakımına da muhtaç çağdaki çocuğun velayetinin babaya verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
4 - Koca çocukların ve eşininin geçimini sağlamakla yükümlüdür. (M.K. 152, 137) Geliri olmadığı zaman nafaka ödemesi için servetine bile başvurulabilir. Yani, koca her şeyini karısı ve çocukları ile paylaşmak zorundadır. Kural bu olmakla beraber,tam bir imkansızlık halinde nafaka yükümlüğü ortadan kalkar. (Prof. A. Egger, İsviçre Medeni Kanunu şerhi, Aile Hukuku, Tahir ÇAğı tercümmesi, 1943 Clt 1, Sh. 293) Nitekim 12/12/1966 günlü ve 5/11 sayılı içtihadı birleştirme kararı bir misal olmak üzere askerlik görevi yönündenbir imkansızlığı ön görmüştür. Beden tamlığı ve sağlık şartları da imkansızlık açısından üzerinde durulacak bir konudur. Davacı babanın sakat olduğu ve bedenen çalışıp gelir sağlıyamıyacağı konusunda uyuşmazlık bulunmadığı gibi, kişisel başka bir gelirinin olmadığında da anlaşmazlık mevcut değildir. Halen babanın Pariste yüksek Tahsil yaptığı gözetildiği takdirde hayatın olağan akışına göre fikir mesaisi ile para kazanabilmesinin mümkün olup olmadığı araştırılmak, buna göre tedbir nafakası bakımından hüküm verilmek icap ederken, açıklanan şeklide yeterli bir inceleme yapılmadan sırf babanın sakatlığı esas alınarak tedbir nafakasının reddedilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA 12/11/1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.