 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1974/4451
K: 1974/5279
T: 25.09.1974
DAVA : Tarafların boşanmalarına dair verilen hükmün temyizen tetkiki davalı tarafından istenilmekle, dosyadaki bütün kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Eşler arasında kan uyuşmazlığının bulunması, boşanma sebebi sayılamaz. Çünkü: Her şeyden önce bugünkü tıbbi imkanlar doğacak çocuğun geleceğini güven altına almaya elverişlidir. Esasen, evlilik tasa ve kıvanç paylaşmasıdır. Aslında eşlere kusur bile yükletilemiyecek böylesine talihsiz bir rastlantıdan dolayı karı kocanın birbirine destek olması gerekirken, aksine eşin aşırı bir duyarlık gösterip kan uyuşmazlığını boşanma sebebi olarak ileri sürmesi kanunen korumağa değer bir mazeret sayılamaz. Doğmuş çocuğun felçli olduğuna bakılarak, ileride doğacakların da aynı durumda olacakları endişesi ile de olsa kocanın cinsi ilişkiden çekinmesi az önce açıklanan, tasaları birlikte göğüslemek kuralına ters düşeceği kadar, kısırlığı boşanma sebebi olarak kabule de yol açar. Öte yandan, bu davranışı boşanma sebebi olarak ileri sürmek bir ölçüde iyi niyetle de bağdaşmaz.
Kadının kocasının yaşayış tarzına ayak uydurmadığından bir gerçek payı mevcut olmakla beraber bu, felçli çocuğun bakımı ve özellikle onunla ilgilenmek gibi, aslında kocanın kıvanç duyması gereken bir davranış olup, çocuğun babaya gönderilmesi olayı ise kocayı yuvayı dağıtma hakkı vermez.
İddianın aksine kadının çocuğa iyi baktığı ve bu yüzden kocasının sosyal yaşantısına kısmen iştirek edememek durumunda kaldığı gerçekleşmiştir.
Dosyada, kadına yukarıda açıklananların dışında bir kusur yüklemeyi mümkün kılan deliller yoktur. Ama buna karşılıkı kocanın karısına bakmadığı, ona az para verdiği, hatta çocuk yüzünden hırpaladığı, bununla da kalmayarak dışarıda içip eve geç geldiği ve böylece eşini ihmal ettiği subuta ermiştir. Toplanan deliller karşısında, evdeki husursuzluğa kocanın karısına kıyasla ağır kusur teşkil eden tutumunun yol açtığı gözetilerek davanın reddi gerekirken boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA ve duruşma için tayin olunan bin lira vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine 25/9/1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.