 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1974/3130
K: 1974/3610
T: 04.06.1974
DAVA : O.Ş. tarafından karısı H.M.Ş. aleyhine açılan boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın reddine dair verilen yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki davacı tarafından istenilmekle duruşma için tayin edilen günde temyiz eden vekili Av. S.A. ve karşı taraf vekili Av. İ. G. geldiler. Gelenlerin konuşmaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için başka gününe bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Gerçekten evin seçilmesi kocaya aittir. (MK. 152) Her hak gibi bu hakkında kötüye kullanılmasını kanun korumaz. (M.K.2) olayda kötü niyet söz konusu değildir. Şöyleki:
Eşler mülkiyeti kadına ait evde otururlarken, aralarında anlaşmazlık çıkmış, koca evden ayrılmıştır. Kural olarak, kocanın bir ev hazırlayarak eşini oraya çağırmasına engel yoktur. Davalı kötü niyeti ileri sürüp ispat etmedikçe kadın çağrılan eve gitmek zorundadır. Dosyada kötü niyeti kabüle yeterli ve elverişli delil yoktur.
Kadının evinde kirasız olarak oturmak belki maddi yönden kocaya yarar sağlar ise de, bunun karşılığında bağımlı duruma düşmesine yol açabilir. Onun için kocanın özgürülüğünü maddi yararına üstün tutulması ve huzur araması tabi hakkıdır. Aksi halin hoşgörülmesi, yani kocanın anlaşmazlıktan önceki durumu devam ettirmeye zorlanması meskeni seçme hakkını kadına devri gibi bir sonuç doğurur. Öyle ise davalı ihtara uymamakla haklı olmadığından boşanmaya karar verilmesi gerekirken davanın reddi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, ve duruşma için takdir olunan bin lira vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine 4.6.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.