 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1974/9366
K: 1974/8888
T: 28.11.1974
DAVA : Taraflar arasındaki davada: Davacılar vekili müvekkillerinin hissedarı bulundukları 3614 parsel sayılı taşınmaza ev inşa etmek için tecavüzde bulunan davalının vaki müdahalesinin men'ine karar verilmesini istemiştir. Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davalının davacılara ait 3614 parsel sayılı taşınmazın krokide A harfi ile gösterilen 49 metre karelik kısmına inşaat yaptığı ve bakiye inşaatının Gökdere tersip bendi için ayrılan 1166 parsel için kaldığı fen ehlinin 18.4.1974 tarihli raporundan ve şahit beyanlarından anlaşılmış olup davacı vekilinin rapora itirazı ve ısrarlı isteği üzerine yeniden keşif yapılmasına karar verilmişse de; verilen kesin süre içinde gerekli masrafları yatırmamış ve sürenin dolmasından sonra masrafların yatırılmasını da davalı vekili kabul etmemiş olduğundan usulün 163. maddesi uyarınca davalı vekilinin itirazı nazara alınarak yeniden keşif icrası yoluna gidilemediğinden davalının davacılara ait parselin krokide A ile gösterilen 49 metre karelik kısmına haksız elatmasının önlenmesine fazla istemin reddine karar verilmiştir. Bu kararı davacılar vekili süresinde temyiz etmekle dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü:
KARAR : Mahkemece, 17.5.1974 günlü ara kararı ile keşif gideri olarak takdir edilen 500 liranın 5 gün içinde yatırılması için davacıya kesin mehil verilmiş ve keşfin 3.6.1974 günü yapılması öngörülmüştür.
Davacı yukarıda sözü edilen parayı kesin sürenin sona ermesinden bir gün sonra yatırdığı için, mahkemece önele riayetsizlik nedeniyle yeniden keşif yapılmamış itiraza uğrayan ve tekrarlanması gerekli görülen ilk keşif geçerli sayılarak hüküm verilmiştir.
HUMK.nın 163. maddesinde yargılamanın çabuklaştırılmasını sağlamak üzere Hakime bazı yetkilerin ve hukuksal olanakların tanınması gerekli görülmüştür. Olayda, davacının keşif giderini hakimlikçe belirtilen süreden birgün sonra yani 23.5.1974 gününde yatırmış bulunmasından ötürü 3.6.1974 tarihinde yapılması kararlaştırılan keşfin icrası imkansız hale gelmediği, davacının hoşgörülmesi zorunlu olan davranışı nedeniyle kesin mehilden beklenilen amacın elde edilmesini önleyen bir durumun doğmadığı, bu itibarla keşif gideri süresi içinde yatırılmış gibi sayılarak keşfin yapılması gerekli bulunduğu düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi yolsuzdur.
SONUÇ : Hükmün bu sebeple HUMK.nın 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, mümeyyiz vekili çin 1.000 lira duruşma vekalet ücretinin M. aleyhten tahsiline peşin harcın iadesine 28.11.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.