 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E:1974/547
K:1974/322
T:25.01.1974
* GECEKONDU YASASI
* TAŞINMAZ MÜLKİYETİNİN BELEDİYEYE GEÇMESİ
ÖZET : 775 sayılı Gecekondu yasasının 3. maddesinin ilk fıkrasında genellikle Belediye sınırları içinde olup devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerin bedelsiz olarak ilgili belediyelerin mülkiyetine geçeceği kabul edilmiş olup bu ibare geçişin (intikalin) hiçbir devir ve temlik işlemine ihtiyaç kalmadan kendiliğinden olacağını gösterir.
(775 s. Gecekondu K. m. 3/1)
Taraflar arasındaki davadan dolayı Akhisar 2. As. Hk. Hakimliğinden verilen 11/9/1973 gün ve 176/521 sayılı hükmün onanmasına mutazammın daireden sadır olan 12/11/1973 gün ve 10361/8264 sayılı kararın süresi içinde tashihen tetkiki davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla bir tetkik gereği düşünüldü.
775 Sayılı Gecekondu Kanununun 3. maddesinde, bu kanunun birinci maddesinde yazılı amaçların gerçekleştirilebilmesi için belediyelere hangi yollarla arsa sağlanabileceği yönü açıklanmıştır.
3. maddenin ilk fıkrasında, genellikle belediye sınırları içinde olup devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerin belediyelerin mülkiyetine geçeceği kabul edilmiştir.
Belediyelere geçiş hükmünü kapsayan bu maddenin "bedelsiz olarak ilgili belediyelerin mülkiyetine geçer" şeklindeki ibaresi intikalin hiç bir devir ve temlik işlemine ihtiyaç göstermeden kendiliğinden vaki olacağını göstermektedir.
3. maddenin ikinci fıkrasında ise hangi yerlerin belediyelerin mülkiyetine geçmiyeceği hususu sayılarak belli edilmiş, kamu hizmetine ayrılan veya 189 Sayılı Kanunun kapsamına giren veya 4753 sayılı Kanun uyarınca kültür arazisi olarak tesbit edilen veya kanunlarla hazine ve özel idareler elinde bırakılması Bakanlar Kurulunca gerekli görülen yerler dışında kalan bütün taşınmazların kanunen belediyelere intikal etmesi öngörülmüştür.
7367 sayılı Kanun döneminde dahi, intikal için ayrı bir devir ve temlik işlerine ihtiyaç bulunmadığı, bu hususun kendiliğinden ve otomatik şekilde vaki olduğu Yargıtay İçtihadlarıyla belirlenmiş bulunmaktadır.
Hal böyle olunca mahkemenin yapacağı iş, dava konusu yerin istisnalara dahil olup olmadığını araştırmak ve istisna edilen alanlar dışında kaldığı anlaşılırsa bu yerin mülkiyetinin kanun icabı kendiliğinden belediyeye geçtiğini kabul etmek suretiyle elatmanın önlenmesine karar vermekten ibaret olacaktır.
Bu kez yapılan inceleme sonunda onamaya ilişkin bulunan kararın düzeltme yoluyla ortadan kaldırılmasına ve hükmün yukarıda yazılı nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25/1/1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.
