DAVA : Teşekkül halinde uyuşturucu maddelerden esrar ihraç ettiği yapılan yargılama sonunda anlaşılan sanık ve tutuk S.K. ın TCK.nun 403/1-2-4-5/son ve 59. maddeleri gereğince müebbet ağır hapis ve 8.527.000 lira ağır para cezalariyle mahkumiyetine, 31 ve 33. maddelerinin uygulanmasına, Trafik Kanununun 60/E maddesi ile ehliyetnamesinin daimi olarak geri alınmasına suç mevzularının müsaderesine ve 1803 sayılı Af Kanununun 1/D, 1/A maddeleri gereğince müebbet ağır hapis cezasının yirmidört yıl ağır hapis cezasına indirilmesine, ehliyetinin geri alınması suçunun ve ağır para cezasının tamamının ortadan kaldırılmasına dair (Mersin) ikinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 9.7.1974 tarihli ve 1972/72 -1974/172 sayılı hükmün re'sen temyize tabi olduğu gibi süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmesi üzerine mahallinden gönderilen dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi kılınmakla dava evrakı incelenip gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu,

KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı takdire ve TCK.nun 403. maddesinin 5 numaralı bendinde yer alan teşekkülün vücudu için aynı maddenin 3 numaralı bendinde yazılı fiillerden herhangi birini birlikte işlemek kafi olup 1918 sayılı kanunun 26. maddesindekinin aksine olarak burada daimilik aranmayacağına ve 20.3.1972 tarihli zabıt varakasından da anlaşılacağı veçhile, başkası tarafından yapılan ihbar üzerine cürmün meydana çıkmasından ve faillerin kim oluduğu anlaşılmasından sonra sanık S.K.ın cürmün aynı şeriklerini bildirmesi, TCK.nun 404. maddesinin son fıkrasının uygulanmasını gerektiren bir hizmet ve yardım niteliğinde sayılamayacağına göre sanığın sair temyiz itirazları ile vekillerinin duruşmalı inceleme sırasındaki olayda teşekkül değil, topluluk bulunduğuna ve kanuni tahfif sebebinden müvekkillerinin de faydalandırılması lüzumuna ilişen savunmalarına yerinde olmadığından reddine,

Ancak :

1 ) Hüviyetleri tesbit edilemeyen üç Suriyeli şahısla birlikte C.A.A. tarafından suç konusu esrarın Yurda sokulmasından sanık S.nin herhangi bir iştiraki bulunmadıktan başka, bu ithal hususu, 8.4.1972 tarihinde vukubulan olaya hasren 3005 sayılı kanun hükmüne göre açılan davanın esasen kapsamı dışında bırakılmış olduğu ve uyuşturucu maddelerin ihracına ait suçların teşekkül edebilmesi için sanıklardan yurt dışına çıkarmaya yönelen icrai hareketelrin başlıdığının subutunun gerekli bulunduğu ve dava konusu olayda Almanya'ya ihraç maksadiyle hareket eden sanığın, sonuna kadar bu ihraç veya ihraca teşebbüs kararından her zaman vazgeçmesinin mümkün olduğu gözetilmeyerek teşekkül halinde esrar nakletmekten ibaret olan eyleminin ihraca teşebbüs olarak nitelendirilip buna göre uygulama yapılması,

2 ) 1803 sayılı Af Kanununun 7. maddesinin B bendinde bu kanundan kısmen yararlananların fer'i ve mütemmim cezaları, ceza mahkumiyetlerinin sonuçlarını da kapsamak üzere affedildiği yazılı bulunduğu halde, sanığa TCK.nun 31 ve 33.maddelerle kamu hizmetlerinden memnuniyet ve kanuni mahcuriyet cezalarının tayini,

SONUÇ : Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları ile vekillerinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde olduğnudan re'sen de temyize tabi olan hükmün kısmen tebliğname ve mütalaa gibi CMUK.nun 321. maddesi gereğince bu sebeplerden BOZULMASINA, ve gereksiz yapıtırılan iki adet depo parasının sanığa geri verilmesine 29.11.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verilerek Yargıtay C. Başsavcı Yardımcılarından V. O. hazır olduğu halde sanık vekillerinin gıyabında tefhim olundu.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972