 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1974/264
K: 1974/509
T: 19.03.1974
DAVA : 1.1.1966 doğumlu olup fiile mukavemet edemiyecek durumda bulunan Ş.B.nin ırz ve namusuna tasaddiyi mutazammın fiil ve harekette bulunduğu, yapılan yargılama sonunda anlaşılan sanık ve tutuklu H.U., TCK. nun 415/2, 55/3. maddeleri gereğince neticeden iki sene ağır hapsine dair (Bergama) Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 11.1.1974 tarihli ve 973/73-974/1 sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi O. yer C. Savcısı tarafından istenilmesi üzerine mahallinden gönderilip C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi olunan dava evrakı incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR :
Şahit M.D. şahadetinde, mağdurun sanığın kucağına mütemadi şekilde oturup kalktığını ve bu vaziyetlerini uzaktan seyrettiğini bildirmiş ve mağdurda da zor belirtileri bulunmadığı doktor raporu ile saptanmıştır.
Sanık Sulh ve Sorgu Hakimliklerindeki ifadelerinde penisi mağdurun anüsüne sokmak istediğini fakat başaramadığını bunun üzerine sürtmekle yetindiğini söylemektedir. Şahit M. sanık tarafıdan görülmediğine ve mağdurda bağırmadığına göre; ırza geçmeye teşebbüsten kendiliğinden vazgeçen ve sürtmekle şehevi arzularını tatmin eden sanığın TCK.nun 61/son maddesi uyarınca tamam olan tasaddi fiilinden ceza tayini isabeti haiz olduğundan suç vasfına ilişen C. Savcısının temyizi yerinde görülmemiştir.
Mağdur 1.1.1966 doğumlu olup suç tarihinde 7 yaşını bitirmiş 8 yaşından 8 ay 11 gün almıştır. Kendileride akıl hastalığı tarif edilmeyen 7 yaşını bitirmiş küçüklerin müdrik olarak kabul edilmeleri gerektiği Adli Tıp Meclisinin kökleşmiş görüşlerindendir.
Bu bakımdan mağdurun müdrik olmadığına ilişkin ve gerekçeyi kapsamayan Hükümet Tabipliğinden verilen raporla yetinilmeyerek keyfiyetin Adli Tıp Meclisinden sorulması ve sonucuna göre TCK.nun 415/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin düşünülmemesi,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan hükmün bu sebeple tebliğname gibi CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.3.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.