 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1974/38
K: 1974/282
T: 15.02.1974
DAVA : Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 3.9.1971 gününde verilen dilekçe ile inşaat sebebiyle davalıya ait 1551 ada 410 parselin Medeni Kanununun 650. maddesine göre müvekkilleri adına tescili istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 22.10.1973 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle gereği düşünüldü:
KARAR : Davacılar, davalı ile yaptıkları sözleşme uyarınca, halen davalı adına kayıtlı 1551 ada 410 sayılı parsel üzerine inşa ettikleri binanın bodrum ve zemin katından birer dükkan ile birinci kattan bir dairenin davalı adına, diğer bölümlerin kendi adlarına tescilini, Medeni Kanunun 650. maddesinde belirtilen muhik tazminat olarak da davalıya bırakılan bağımsız bölümlerin karşılık kabul edilmesini istemiş, davalı ise, davacıların sözleşme uyarınca edimlerini yerine getirmediklerini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Taraflar arasındaki sözleşmede, davacılar tarafından yapılacak binanın iskana elverişli şekilde inşa ve teslimi şart kılınmıştır. Halbuki dosyadaki belgelere göre bina muhtelif yerlerinden çatlamağa başlamış, son bilirkişi raporunda da 30-40 bin liralık takviye tamirata ihtiyaç gösterdiği belirtilmiştir. Diğer taraftan, belediye yetkililerince binanın maili inhidam olduğu yolunda karar alınarak tebligat yapılmıştır. Şu durumda, sözleşmedeki şartın gerçekleştiği ileri sürülemiyeceği gibi bu nitelikteki bir inşaat nedeniyle Medeni Kanunun 650. maddesinde dayınalarak tescil isteğinde de bulunulamaz.
Kaldı ki, dava konusu taşınmaz tapuda arsa olarak kayıtlıdır. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununa göre bu arsa üzerine inşa olunan binanın bağımsız bölümleri tefrik ve bunlara isabet eden arsa payları tesbit edilmeden Medeni Kanunun anılan maddesine dayanılarak dava dilekçesinde belirtildiği şekilde tescili de mümkün değildir.
Dosya kapsamına, temyiz olunan kararda yazılı diğer gerekçelere göre davanın reddi doğrudur.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle Davacılar vekillinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 1.000 lira duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesine ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 15.2.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.