 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1974/511
K: 1974/492
T: 01.03.1974
DAVA : Taraflar arasındaki kira parasından doğan alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerden dolayı 4.600 liranın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi ve fazla isteğin reddi hakkındaki hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Davalı Kollektif Şirket olup tacir sıfatını haizdir. T.T.K. 24. maddesi uyarınca tacir sıfatına haiz bir borçlu fahiş olduğu iddiasiyle bu cezanın indirilmesini istiyemez. Ancak, inceleme konusu uyuşmazlık kiralanana ilişkin kira parasının zamanında ödenmesi nedeniyle sözleşme uyarınca tesbit edilen cezanın ödetilmesi isteğinden ibarettir. 6570 sayılı kanun kiracıları koruma amacıyle çıkarılmıştır ve bu bu kanun hükümlerine göre, taşınmazda oturma süresince kira parasından başka her ne adla olursa olsun kiracıdan başka bir para istemez. Kökleşmiş Yargıtay İçtihatları bu yoldadır. Bu itibarla kira parasının zamanında ödenmemesi halinde kiracının kabul ettiği ceza şartı kanunun kira parasını sınırlandırıcı hükümlerine aykırı olup geçersizdir ve geçersiz olan bir ceza koşulunun istenmesi mümkün değildir.
Mahkemece bu yön gözetilerek cezaya ilişkin isteğin reddi gerekirken tenkis suretiyle bir bölümüne hükmedilmesi kanuna aykırıdır.
Fakat davalının temyizi bulunmadığından bu yöne işaret edilmekle yetinilmiş ve davalının sıfatı itibariyle aleyhine hükmün bozulması haksızlığın genişletilmesi niteliğini taşıyacağından davacının ceza koşuluna ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir.
2 - Davacı, dava dilekçesinde ayda 800 liradan olmak üzere Mart, Nisan, Mayıs ve Haziran aylıklarının ödetilmesini istemiş mahkemece Mart ayının ödendiği kabul ile Nisan ve Mayıs aylarına ait kira paralarının ödetilmesine karar verilmiştir. Haziran ayına ilişkin kira parasına karar verilmemiş olması nedeniyle hüküm bu yönden bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının reddine ve aşağıda yazılı peşin harcın isteği halinde iadesine 1/3/1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.