 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1974/2946
K: 1974/2838
T: 07.11.1974
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı 1.700 liranın davalıdan alınarak davacıya verilmesine fazla isteğin reddine ilişkin olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı vekili 17/6/1968 günlü kira sözleşmesine göre kira bedelinden arta kalan ve ödenmeyen 2.000 liranın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı, mezkur sözleşmeye göre borcu bulunmadığını savunmuş ve ödeme hususunda tanık beyanına ve 24/8/1971 günlü kira sözleşmesinin arka kısmındaki meşruhata dayanmıştır. Mahkemece, davada tanık dinlenemiyeceğinden ve ödeme def'i de isbat edilemediğinden davanın 1.700 liralık kısmının kabulüne, arta kalan kısım hakkındaki isteğin reddine karar verilmiştir.
Davanın dayanağını teşkil eden 17/6/1968 günlü iki yıllık 24/8/1971 günlü beş yıllık kira sözleşmeleridir. 17/6/1968 günlü kira sözleşmesinin kapsamında kalan bir kısım tarlalarda kiracılık süresi bir yıl, diğerlerinde iki yıldır. Her iki kira sözleşmesine nazaran 1970 Ağustosu ile 1971 Ağustosu arasındaki süre için bir sözleşme düzenlenmemiştir. Davalı 1968 yılından beri kiracılık sıfatının devam ettiğini kabul etmiştir. 24/8/1971 günlü kira sözleşmesinin arkasına derc edilen meşruhatta davacı, 2 dekar 800 M2 lik kısım hariç 1972 yılı icarını aldığını bildirmiş ve bu beyanını da imzalamıştır. Açıklanan bu hususlara bir itiraz sebketmemiştir.
Borçlar Kanununun 88 inci maddesine göre muayyen zamanlarda ödenmesi lazım gelen kira bedelinden dolayı hiçbir itirazı kayıt dermeyan etmeksizin bir taksit için makbuz veren alacaklı ondan önceki taksidleri de tahsil etmiş sayılır. 24/8/1971 günlü kira sözleşmesinin arkasına verilen meşruhatta 1972 yılı kirasını aldığını bildiren ve ondan önceki dönem kiraları hususunda itirazı kayıt dermeyan etmeyen davacının 17/6/1968 günlü ve iki yıllık kira dönemine ait kira bedellerini aldığının kabulü, yukarıda anılan madde hükmü gereğidir. Açıklanan bu karinenin aksini kanuni delillerle, isbat davacıya düşer. Mahkemece bu yön gözetilmeden bir kısım isteğin hüküm altına alınması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle bozulmasına ve aşağıda yazılı peşin harcın istek halinde iadesine 7/11/1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.