 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1974/1198
K: 1974/1117
T: 09.05.1974
DAVA : Taraflar arasındaki kira parasından alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerden dolayı 3213 lira 18 kuruşun davalılardan müteselsilen alınarak davacılara kararda gösterilen şekilde verilmesi ve fazla isteğin reddi hakkındaki hükmün süresi içinde davacı adına R.E. ile davalılardan L. A. taraflarından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : Davacılar, müşterek paydaş oldukları taşınmazın bir bölümünün davalılar tarafından kiraya verildiğini, diğer iki bölümünde de oturduklarını bildirerek, kira karşılığının payları oranında ödetilmesini istemişlerdir.
Temyiz eden davalı, paydaş olduğu taşınmazın bir bölümünde 1966 yılından beri oturduğunu, aylık 250 lira kirayı davalılardan N. ye ödediğini, diğer bölümler kirasının da bu davalı tarafından alındığını savunmuştur.
Mahkemece, her üç bölümün 1963-1968 yılları kirası bilirkişiye incelettirilip ödetme kararı verilmiştir.
1 - Tarafların taşınmazda müşterek pay sahibi oldukları yönünde uyuşmazlık yoktur.
Taşınmazın 9/A no'lu bölümünü teşkil eden mağazanın 16.9.1966 yılından beri temyiz eden davalı, 9/C no'lu mağazanın paydaş diğer davalı A. tarafından kullanıldığı 9/B no'lu bölümün ise kiraya verildiği anlaşılmaktadır.
Paydaşlar müşterek taşınmazdan bizzat faydalanma hakkına sahiptir. Ancak başkalarına kiraya verip, kira parası, almaları halinde diğer paydaşlara payları oranında ödeme yapmakla yükümlüdürler.
Davacılar, davalı paydaşların oturdukları bölümlerden kendilerinin yararlanmalarına engel oldukları yolunda bir iddiada bulunmamışlardır.
Temyiz eden davalı 6.5.1969 günlü oturumda taşınmazın bir bölümünde 1966 yılındanberi oturduğunu ve aylık 250 lira kirayı davalılardan N. ye ödediğini bildirmiştir. Diğer bölümde davalı A. nın oturduğu, kiraya verilen bölüm ile davalının oturduğu mağazanın 1963/1966 kirasının davalı N. tarafından alındığı anlaşılmaktadır. O halde temyiz eden davalının, kira parası vererek oturduğu bölümün 1966 yılından sonraki kirasından, davalılara payları oranında ödemede bulunmakla yükümlüdür. Diger davalıya ödeme yapması kendisini sorumluluktan kurtarmaz.
Mahkemece, bu yön gözönünde tutulmadan diğer bölümler ile kendi oturduğu bölümün 1963/1966 yılları kirasının tümünün tahsiline karar verilmesi bozmayı gerektirir.
2 - Davacıların faiz isteği hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi dahi Usul ve Kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan karanın 1. bentte gösterilen nedenle davalı, 2. bentteki nedenle davacılar yararına BOZULMASINA, 9.5.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.