 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E:1974/825
K:1974/1191
T:08.04.1974
* ASIL İŞVEREN - TALİ İŞVEREN
* SORUMLULUK
ÖZET : Davacı, bankanın Liman İşletmesi yükleme boşaltma işçilerinden M. E. in, uğradığı iş kazası nedeniyle İş Mahkemesine açtığı dava sonucu ödemek zorunda kaldıkları 4.307 liranın tahsilini istemiştir.
İstanbul Limanında yükleme ve boşaltma işleri Denizcilik Bankasının tekelinde olup bu nedenle bu işlerin yapılması sırasında meydana gelen olayların sorumluluğu Denizcilik Bankasına aittir.
Davalı önceki davada taraf değildir. Olayın mücerret davalı şirketin şilebinde olması davalının sorumluluğuna yalnız başına yeterli değildir.
Elin başparmağının kesilmesi davalı şirkete ait bir işin yapılması sırasında olmuş ise İş Yasasının 1. maddesinin son fıkrası uyarınca bu davanın davacısı ve davalısının birlikte sorumlu olmaları gerekir. 0 halde parmağın kesilmesine yol açan demirin kaldırılması işinin boşaltma kapsamına giren bir işmi yoksa sadece davalıya ait bir iş mi olduğu yetenekli bilirkişiler aracılığı ile incelenmelidir.
(931 ve İş K m. 1/son)
Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesince verilen 19.10.1973 tarih ve 352/350 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu; gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, bankanın liman işletmesi yükleme boşaltma işçilerinden, davalı şirkete ait G. gemisinde forman olarak çalışırken iş kazasına uğrayan M. E. in İş Mahkemesine açtığı manevi tazminat talebi kabul olunarak kesinleşmiş ve bu suretle M. 65 E. a masraflarla beraber ödemek zorunda kaldıkları (3.407) liranın, hadisede ilgilerinin bulunmaması nedeni ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili savunmasında; iş kazası geçiren işçinin davacının liman işçilerinden olduğunu, iş vereninde davacının kendisi olduğunu, Ayrıca İş Mahkemesindeki davada taraf olmadıklarını ayrıca da davanın ihbarda edilmediğini, hükmün bankaya muzaf olduğunu, ayrıca da hadisede kusurlu bulunmadıklarını da ileri sürmüştür.
Mahkemece, M. E. in davalıya ait G. Şilebinde çalışırken iş kazasına uğradığı, esasen ücretlerini de oradan aldığı anlaşıldığından davacı idarenin dava sonunda ödediği 3.407 liranın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İstanbul Limanında yükleme ve boşaltma işleri Denizcilik Bankasının tekelinde ve bu itibarla bu işlerin icrası sırasında meydana gelen olayların sorumluluğu Denizcilik Bankasına aittir.
Davalı önceki davada taraf değildir; kaldı ki o davada kusurun % 50 işçiye, % 50 de davacı Denizcilik Bankasına yükletilmek suretiyle manevi tazminat takdir olunmuş ve bu meblağın, Denizcilik Bankasından tahsiline karar verilmiştir.
Denizcilik Bankasının ödediği bu meblağ için dayak Deniz Nakliyat Şirketine rücuunu haklı gösteren bir sebep mevcut değildir. Olayın mücerret davalı şirketin G. Şilebinde cereyan etmesi davalının sorumluluğuna yalnız başına yeterli değildir.
Ancak elinin baş parmağının kesilmesi, davalı şirkete ait bir işin icrası sırasında vaki olmuş ise Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin önceki davada uyulan bozma kararında işaret olunduğu gibi 931 sayılı İş Kanununun 1. maddesinin son fıkrası gereğince bu davanın davacısı ile davalısının müştereken mesul olmaları iktiza eder.
O halde kaldırılması sırasında olayın cereyan ettiği demirin kaldırılması işinin boşaltma kapsamına giren bir işmi, yoksa münhasıran davalıya ait bir işmi olduğunun yetenekli bilirkişiler aracılığı ile incelenmesi, davalıya ait bir iş olduğunun saptanması halinde davalının talebin yarısı ile sorumlu tutulması, aksi takdirde davanın reddedilmesi gerekir.
Bu itibarla eksik inceleme ile yazılı olduğu şekilde hüküm tesisinde isabet görülmemiştir.
Sonuç: Yukarıda yazılı sebeplerden dolayı davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 8.4.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.