DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 14. Hukuk Hakimliğince verilen 5.7.1974 tarih ve 580/376 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Davacı vekili müvekkiline ait 01 DK 422 plakalı kamyona 8/9.12.1971 gecesi davalıya ait 34 LN 830 plakalı davalı şirket memurlarından yüksek mühendis G.A. nin idaresindeki özel otomobilin çarpışması nedenile devrilerek hasara uğradığını ve kusurun tamamen davalı aracını kullanan kimsede olduğunu bu sebeple hasar ve masraf bedeli (22.179.50) lira işten kalma tazminatı (9.000) lira ve değer kaybı (12.000) lira taplam (43.179.50) liradan sigortanın ödediği (2.000) liranın indirilmesinden sonra kalan (41.179.50) liranın davalıdan tahsiline karar verilmesini iddia ve talep etmiştir.

Davalı vekili müvekkiline ait aracı şoförün değil müvekkili şirketin memuru olmakla beraber habersiz almış olan ve vazifeli bulunmayan G.A.nın kullanmış ve olayın meydana gelmiş olması itibarile Borçlar Kanununun 55. maddesine göre müvekkiline mesuliyetin yüklenemiyeceğini ve tespitin ve talep edilen miktarların kabule şayan görülmediğini ve kusurn tamamen davacı aracı şoföründe olduğunu ve araçlarında (35.465.19) lira hasar bulunduğundan takas ve mahsup istediklerini savunmuştur.

Mahkemece davalı şirketin mahsubunun rıza ve muvafakat dışında kullanmış olsa dahi davalının mesuliyetten beri olamayacağına ve 17.12.1973 ve 15.4.1974 tarihli bilirkişi heyet raporundaki mütalaa veçhile davalı aracını kullanan birinci derecede ve % 80 ve davacı şoförünün ikinci derecede % 20 oranında kusurlu olup davacı zararı toplam (27.422.65) liranın % 80 oranına isabet eden (21.938.12) liradan sigortanın ödediği (2.000) liranın indirilmesinden sonra kalan (19.938.12.) liranın davalıdan tahsiline ve fazla talebin reddine karar verilmiştir.

Hükmü davalı temyiz etmiştir.

1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlika bulunmamasına göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazları yerinde değildir.

2 - Ancak davalı davacı aracı tarafından kendi otomobiline yapılan hasar sebebile doğan alacağının takas ve mahsubunun süresi içinde verdiği esasa cevap layihasında istemiş bulunmasına ve kökleşmiş içtihatları gereğince takas ve mahsup talebinin mütekabil dava açılmadan defi olarakta ileri sürülebileceğine ve davalının sözü edilen alacağına ait meblağın mahkemece tespit edilebileceğine ve haksız eylemlerde zarardan mütevellit alacak hakkının olay tarihinde muaccel hale geleceğine ve bu suretle Borçlar Kanununun 118. maddesi mucibince alacak münazaalı olsa dahi takas savunması ileri sürülebileceğine göre davalının bu talebinin incelenerek sonucuna uygun bir karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarda 1. bentde yazılı nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine ve hükmün 2. bentde yazılı nedenle davalının temyiz itirazının kabulile BOZULMASINA, 27.2.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972