 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1974/4875
K: 1975/1547
T: 06.03.1975
DAVA : Taralar arasındaki davadan dolayı Denizli As. 1. Hukuk Hakimliğince verilen 17.76.1974 tarih ve 158/390 sayılı hükmün temyizen tetkik idavacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu; gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, nakliyeci davalıya Aydın'daki N.K. adındaki kimseye verilmek üzere 19.2.1973 tarihinde teslim edilen bir çuval içinde 7 top kaput bezi ve çarşafdan ibaret eşya gönderilene verilmemiş olduğundan eşya bedeli (3.465) liranın faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini iddia ve talep etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilini davacının talimatı veçhile bir çuval eşyayı Aydın'da N.K. ın dükkanı önüne bırakıldığını ve talimata uygun hareket etmiş olan müvekkilinin kusuru olmadığından davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, dinlenen şahitlerin şahadetile davacının talimatına uygun hareket ettiği anlaşılan davalıya kusur yükletilemiyeceğinden sabit olmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
Her ne kadar mahkemece davacını eşyanın gönderilenin dükkanının önüne bırakılması yolunda davalıya talimat verdiği kabul olunarak bu eşyanı ziyaından dolayı açılna bu tazminat davasının reddine karra verilmiş ise de, davacının emir ve talimatının bu yolda olduğu kabul olunsa dahi davalı taşıyıcının sözü edilen eyayayı 3. şahıs gönderilenin dükkanının önüne bırakıldığı isbat edilmiş değildir, bunu isbat yükümü davalıya düşer.
Eşya Denizli'den Aydın'a gönderildiğine göre davalı taşıyıcının T. Ticaret Kanununun 773. maddesi mucibince halim gereğine göre hareket etmesi ve bu itibarla hiç olmazsa gönderilene eşyayı bıraktığını haber vermesi, hatta emre rağmen bir belge alması ahvalın mutat ceryanına uygun düşer.
Şu halde hilafi mütalaa edilerek ve davalı isbat yükümünü yerine getirmediği halde davanın red edilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarını kabulü ile temyiz olunana hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 6.3.1975 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.