DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Bandırma As. hukuk Hakimliğince verilen 15.6.1974 tarih ve 136/498 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraflar avukatlarınca istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 17.12.1974 gününde davalı avukatı V. Özarslar gelip davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçelerini süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf avukatı dinlendikten ........ sonra gereği konuşulup düşünlüdü:

KARAR : Davacılar vekili, davacının eşi A. Turan (D. Yolları Limanlar, Hava Meydanları İnşaatı İşçileri İşçi Sendikasının) DEM - LİM İŞ., üyesi olduğunu, bu sendika ile (Bayındırlık Bakanlığı Demiryoları Limanlar ve Hava Meydanları İnşaatı Genel Müdürlüğü) arasında yapılan ikinci toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre murislerinin 6/126-0073 poliçe numarası ile davalı şirketin toplu hayat sigortasına sigortalandığını, murisin 24.8.1973 günlü iş yerinde hastalandığını kaldırıldığı Balıkesir S.S. Hastanesinde miyokart enfaktüs hastalığından derhal öldüğünü, 506 sayılı S.S.K. md. 11/a-I. si gereğince bu olayın bir iş kazası olduğunu, müracaata rağmen ödeme yapılmadığını belirterek ölüm temel tazminatı 39.675 liranın faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili savunmasında, toplu hayat sigortasına dahil olan işçilerin sigortanın başlangıç tarihi olan 1.1.1978 de sıhhatte olduklarının işveren tarafından beyan edildiğini T.T.K. nun 1290. maddesine göre tazminat ödemekle mükellef olmadıklarını, murisin miyokart enfaktüse müptela olduğunun İş Kanununun 25. maddesine göre işe alındığının şirketlerine bildirilmediğini, bu durum bilindiği takdirde sigortanın yapılamayacağını, Yargıtayın bu hususta emsal kararları bulunduğunu, esasen murisin bir iş kazasında vefat etmediğini, mevcut hastalığın S.S.K. nun 60. maddesindde yazılı meslek hastalıklarından olmadığını, yanlış beyan sonucu murisin sigortaya dahil edilmiş blunduğunu ileri sürmüştür.

Mahkemece, dosyadaki belgelere dayanılarak ve sendikanın beyanına göre murisin İş Kanununun 25. maddesine tevfikan işe alındığını sigorta şirketinin bildiğinin kabul edilmesi gerektiği, primlerin ödendiği, bu sebeple davalının sorumlu olduğu, ancak kaza sonucu ödenmesi gerektiği ifade olunarak 17.272 liranın dava tarihinden kanuni faiziyle davalıdan tahsiline fazla talebin reddine karar verilmiştir.

Hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

1 - Davacıların murisinni vazife esnasında hastalandığı ve kaldırıldığı Balıkesir S.S. Hastanesinde miyokart enfaktüsten vefat ettiği hitilafsızdır. Bu durumda ecel sonucu bir ölüm meydana geldiği halde davacıların kaza sonucu ölüm temel tazminatı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazları yerindegörülmemiştir.

2 - Davalı sigorta şirketinin temyizine gelince, iş vereni dosyada mevcut 1.11.1973 tarihli tezkeresinde davacıların murisi A. Turan'ın 1475 sayılı İş Kanununun 25. maddesine göre işe alındığı ve hafif işlerden olan ozalit çekme işinde çalıştırmakta iken vefat ettiği yazılıdır.

Diğer taraftan toplum hayat sigorta poliçesinin dayanağını teşkil eden listede murisinin adı yazılarak sigorta kapsamına girdiği tarihte sıhhatte olduğu açıkça belirtilmiş bulunmaktardır. Demek oluyorki, davacıların murisi, sigorta akdinin yapıldığı tarihte ancak hafif işlerde çalışabilecek derecede hasta olduğu halde sigortacıya karşı sıhhatte bulunduğu beyan edilmiş ve bu beyan esas tutularak sigorta poliçesi tanzim edilmiştir. Gerçekten sigorta poliçesini umumi şartlar kısmının 1. maddesinde akidin veya hayatı sigortaedilen kimsenin beyanı esas tutularak poliçenin tanzim edileceği kabul edildiği gibi, 2. maddede sigortanın akdi sırasında gerek akdi yapanın gerekse sigortalının teklifname, muayene raporu ve bunların tamalayıcı vesikalarda rizikonun kabul edilip edilmemesi ve tabi olacağı şartları tayin hususlarına müessir olabilecek hakikate uymayan ifadelerin verildiğianlaşıldığı takdirde sigortanın itiraz ve cayma hakkı doğacağı öngörülmüştür. O halde mahkemenin yapacağı iş, gerek bu hükümler gerekse hayata sigortalılarınada uygulama olanağı bulunan T.T.K. nun 1290. maddesi gözönünde tutularak davacıların murisini 1475 sayılı İş Kanununun 25. maddesi gereğincehafif işlerde çalıştırılmasını gerektiren hastalığının ne olduğu tespit edildikten sonra, sigorta akdi yapılırken sigortacının hakiki durumu bildiği takdirde akdi yapıp yapmıyacağı veya daha ağır şartlarla akdi yapmasını mümkün bulunup bulunmadığının tayin edilmesi ve sonucuna uygun bir karar verilmesinden ibarettir.

SONUÇ : Yukarıda 1. bentte gösterilen sebepten dolayı davacıların temyiz itirazlarının reddine ve 2. bente yazılı nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 17.12.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972