DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Bursa As. 1. Hukuk Hakimliğince verilen 1.7.1974 tarih ve 646/366 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraflar avukatlarınca istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 17.12.1974 gününde davalı avukatı İ. Bakkalbaşıoğlu gelip davacı avukatı tebliğata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf avukatı dinlendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, davalının müvekkili davacının damadı olduğunu, davacının muhtelif tarihlerde davalıya nakit ve mal verdiğini, bankalarla ilgili masrafların karşılandığını davalı zamanında borcunu ödemediğinden 1.4.1971 tarihli ihtarname keşide edildiğini, sonuç alınmayınca 971/1406 sayılı icra takibinin yapıldığını, belirterek icra tarihine kadar hesaplanmış faiziyle birlikte 251.040,9 liranın icra inkar tazminatı ve % 5 faiziyle birlike davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili savunmasında, davacıyı borçlar olmadığını, dilekçeye ekli 150.000 liralık belge hakında bilahare cevap vereceklerini, delilleri ibraz edilmeyen bakiye talebin ise varit olmadığını ve zamanaşımı bulunduğunu ileri sürüş ve 23.12.1971 tarihli layihasında ise 100.000 - 50.000 liralık belgelerde tanzim tarihi ve vade olmadığından kanunen senet sayılamayacaklarını, bunların esasen bedelsiz olduğunu,teminat mahiyetinde bulunduğunu, akrabalık durumu itibarıyla şahit dinleteceklerini, bu iki belgenin tevdi tarihlerine göre olayda zamanaşımı bulunduğunu belirtmiştir.

Mahkemece, gerekli yazışmalara yapılmış, tarafların defterleri üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmış ve davacının davalıya 25.1.1961 tarihinde kefaleti alınmış ve 10 seneden fazla bir zamandan beri tarafları ticari alanda birbirlerine yardımcı oldukları meydana çıkmış, 150.000 liralık belgelerde tarih olmadığı gibi tarafların da bu hususta bir açıklama yapmadıklarını, davalının süresinde zamanaşımı definde bulunduğundan bu savunmanın kabulü gerektiği, diğer alacak ididası yönünden bilirkişi incelemesine göre, davacı defterlerinde 74.804,20 lira alacak gözüktüğü, davalı defterinde 1971 yılında 70.000 liralık tediye yaptığını dair kayıt varsa da tarafların 1970 yılı sonlarından itibaren ihtilafa düştükleri ve davalının kasasında o tarihte bu ödemeyi yapacak nakit bulunmadığı, bu sebeple bu ödeme savunmasının samimi görülmediği izah olunarak 74.804,20 liranın dava tarihinden % 10 faiz ve % 5 icra inkar tazminatı ile davalıdan tahsiline, fazla talebin reddine karar verilmiştir.

Hüküm taraflarca temyiz olunmuştur.

1 - B. Kanununun 128. maddesi gereğince alacaklarda ifa mükellefiyeti, her alacağın muaccel olduğu tarihte başlayacağından, zaman aşımı başlangıcı da alacağın ödenecek hale geldiği, başka bir deyimle muacceliyet kesbettiği tarihtir. Eğer geri verilmis için ne bir vade, ne ihbar müddeti ne de istenildiği zaman muacceliyet kesbedeceği mukavele edilmemiş olan bir borç, ilk istekten itibaren altı hafta içinde geri verilmezse, bu latı haftalık süre sonunda muaccel hale gelmiş olur. (BK. 312. maddesi ve Dr. H. Becher Adalet Bakanlığı tercümesi sahife: 133).

Olayda davacının dayandığı ve imzaları davalı tarafından inkar edilmeyen biri (100.000) diğeri (50.000) liralık belgelerde tanzim ve vade tarihleri mevcut olmadığından, davacının sözü geçen belgelerden doğan alacağının ödenmesi için davalıya 7.4.1971 tarihinde noter ihtarnamesi tebliğ ettirmiş ve altı haftalık ihbar süresi 23.5.1971 tarihinde dolmuş bulunduğundan alacak bu tarihte muaccel hale gelmiş olacaktır. Bu durumda dava tarihine göre belli zaman aşımı gerçekleşmediği halde, mahkemece taraflar arasındaki hukuki ilişkinin 1961 yılında başlamış olduğundan söz edilerek bu kalemlere ait isteğin zamanaşımı yönünden reddi doğru görülmemiştir.

2 - Taraflar iddia ve savunmalarında kendi ticari defterlerine dayanmakta ise de, yevmiye defterlerinin kapanış tasdiklerinin bulunmadığı ve esasen her iki taraf defterinin birbirlerini teyit etmedikleri 25.10.1972 tarihli bilirkişi raporunda belirtilmiş olmasına ve bu durumda ticari defterlerin sahipleri lehine delil sayılamayacağına göre davacının yukarıda sözü edilen iki belge muhtevası dışında kalan iddiası usulen kendisine ispat ettirilerek neticesine göre bir karar verilmesi gerekirken davacının defterlerinde kayıtlı olduğundoan bahisle 74.804,20 liranın davalıdan tahsiline hükmedilmesi isabetszidir.

SONUÇ : Yukarıda 1. bentte gösterilen sebepten dolayı hükmün davacı yararına ve 2. bentte yazılı nedenle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, (1.000) lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, davacı vekili duruşmaya gelmediğinden davacı lehine duruşma vekillik ücreti tayinine yer olmadığına ve ödedikleri temyiz peşin harcını istekleri halinde temyiz eden taraflara iadesine 17.12.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972