 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1974/309
K: 1974/286
T: 01.02.1974
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Gümüşhacıköy Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 2.5.1973 tarih ve 35/35 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili; Zambal Linyit Limited Şirketinin fesih ve tasyifesine karar verilmiş ise de, tasfiye memuru tayininde anlaşamadıklarından tasfiye memurunun re'sen tayinini talep ve dava etmiştir. Davalı savunmasında, kendisinin sözü geçen şirketin bazı davalarını takibe vekil olduğunu, bu bakımdan davanın davalı asiller aleyhine açılması gerektiğinden reddine karar verilmesini ileri sürmüştür.
Mahkeme, vekaletnamesi dahi olmayan avukat aleyhine değil, şirket mümessilleri aleyhinde açılması gerektiği gerekçesiyle, dilekçenin reddine ve davalıya (500) lira vekillik ücreti takdirine karar vermiştir.
Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
1 - Dava dilkeçesinin incelenmesinden anlaşılacağı gibi davalı, Limitet Şirkettir. Bu itibarla şirket adına kendisine tebligat yapılan Av. F.Y. yetkili olmadığını bildirdiğine göre, ilk celsedeki davacı vekilinin talebi veçhiyle asi'le tebligat yapılarak gerçek hasım huzurunda davanın görülmesi gerekirken vekaletnamesi olmadığından bahisle dilekçenin reddi yolunda hükmün tesisi, doğru değildir.
2 - Mahkemece şirketin fesih ve tasfiyesine ilişkin ilamı muhtevi dosyanın celp ve şirket esas mukavelenamesinin ibraz ettirilmesi T.T.K.nun 5525 nci maddesi yollaması ile 441 inci madde hükmünün uygulanması ve asas mukavele veya genela kurul karariyle ayrıca tasfiye memuru tayin edilip edilmedğinin incelenmesi, tasfiye memuru bu suretle belli edilmemişse 440 ıncı madde hükmünün de gözönünde bulundurulması ve sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı sebeplerden dolayı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 1.2.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.