 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1974/1849
K: 1974/1795
T: 23.05.1974
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı (Ankara Asliye 2. Ticaret Mahkemesi)nce verilen 4.3.1974 tarih ve 198/64 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkillerinin tevkil ettikleri dava dışı (N.S.) tarafından müvekkillerine ait bir gayrimenkulün dava dışı (Anadolu İnşaat Ltd. Şti.) lehine davalı bankanın açacağı (125.000) liralık kredi karşılığı (150.000) liraya kadar birinci derecede ipotek edilmiş olduğunu ve lehdarın akde muhalefetine dayanan davalının 22.4.1970 tarihinde (338.392,90) lira alacağından bahisle ipoteğin paraya çevrilmesi için icra takibine tevessül ettiğini ve Medeni Kanununun 766. maddesine göre azami haddi tecavüz eden miktar hakkındaki takip mesnetsiz olduğundan ipotek dışı kalan (188.392,90) liralık takibin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıların Ankara Asliye 3. Ticaret Mahkemesinde (150.000) liralık ipoteğin iptali için açtıkları ve halen derdest bulunan dava ile işbu davanın birleştirilmesini talep etmiş Bankalar Kanununun 52. ve 4947 sayılı kanunun 2. maddelerinde yazılı unsurlara ve Medeni Kanunun 766. maddesine ve taraflar arasında mün'akit kredi sözleşmesine göre davanın varit olmadığını savunmuştur.
Mahkemece, akit tablosu münderecatına ve Medeni Kanunun 790. ve 766. maddeleri hükümlerine göre borç fer'ileriyle birlikte ne miktara baliğ olursa olsun ipotek haddini tecavüz edemeyeceğinden ve ipotek edeni ilzam etmeyeceğinden ipotek dışı kalan (188.392,90) lira hakkındaki takibin iptaline karar verilmiştir.
Hükmü davalı temyiz etmiştir.
Medeni Kanunun 790. maddesinde gayrimenkul rehinin kapsamı tayin edilmiştir. buna göre reğsülmal, takip masrafları ve geçen günlerin faizleri ile gayrimenkulün satılması talep edildiği zamanda vadeleri hulül etmiş bulunan 3 senelik faziyle ve son vadeden itibaren cereyan eden faizler rehnin kapsamına dehildir. Bir başka deyişme rehni sebebiyle alacaklı bunları da talep edebilir. Aynı kanunun 766. maddesi gayrimenkul rehninin ancak muayyen bir alacak için miktarı Türk parası ile gösterilmek suretiyle tesis olunabilmesini amirdir.
İpotek akit tablosunda gayrimenkulün (125.000) liralık borcu teminen (150.000) liraya ipotek edildiği yazılıdır.
Her ne kadar resülmali teşkil eden akitü tablosunda yazılı borç miktarının dışında yukarıda değinilen 790. madde gereğince takip giderleri ve faizlerde ipoteğin paraya çevrilmesi suretiyle tahsil edilebilir ise tarafların bunları karşılamak için (125.000) liralık borç dışında (25.000) liralık bir sorumluluk sınır tesbit ve mukavele ettikleri anlaşılmaktadır. Mahkemenin akit tablosunun bu şekilde yorumlaması isabetli ve davalı bankanın temyiz itirazı bu bakımdan isabetsiz görülmüştür.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarınının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA ve 4.216.80 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına 23.5.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.